هاتف‌نیوز – نسرین پورهمرنگ – پاتریک مودیانو نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس معاصر اهل فرانسه است که از سال ۲۰۱۴ به چهره یی شناخته شده‌تر در ادبیات برای همه‌ی مردم جهان و از جمله علاقمندان ادبیات در ایران تبدیل شد.
هاتف‌نیوز – نسرین پورهمرنگ – پاتریک مودیانو نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس معاصر اهل فرانسه است که از سال ۲۰۱۴ به چهره یی شناخته شده‌تر در ادبیات برای همه‌ی مردم جهان و از جمله علاقمندان ادبیات در ایران تبدیل شد. مودیانو اگرچه ساکن فرانسه است و فرانسوی محسوب می‌شود اما اصالت او از طرف مادر به کشور بلژیک و از طرف پدر به کشور ایتالیا برمی‌گردد. او در سال ۱۹۴۵ دیده به جهان گشود. مودیانو در ادبیات چهره‌یی نوگرا به شمار می‌آید و مورد علاقه ی آن دسته از منتقدان و کتابخوانانی است که به سبک ادبی نوین علاقمند هستند. او نویسنده‌یی پُرکار است که برخی از اثار وی تاکنون به فیلم نیز تبدیل شده است. اقبال عمومی و منتقدان ادبی به اثارش سبب شد تا طی سالهایی که تاکنون به فعالیت ادبی و نویسندگی مشغول بوده است، جایزه‌های ادبی درخوری را نصیب خود سازد. یکی از نخستین جایزه های ادبی – جایزه‌ی بزرگ آکادمی فرانسه برای ادبیات- در سال ۱۹۷۲ به او اهدا شد. در سال ۱۹۷۸ جایزه ی معتبر گنکور را برای رمان خیابان بوتیکهای تاریک دریافت کرد. در سال ۲۰۱۰ برنده جایزه دل دوکای انستیتوی فرانسه را برای یک عمر تلاش حرفه‌ای خود شد. او در سال ۲۰۱۲ توانست جایزه‌ی دولتی اتریش برای ادبیات اروپا را نصیب خود سازد. پاتریک مودیانو که شاید بهتر است او را نویسنده یی خوش‌اقبال بنامیم در روز پنج شنبه ۹ اکتبر ۲۰۱۴ در ساعت ۱۳ به وقت محلی از سوی آکادمی نوبل به عنوان برنده‌ی جایزه نوبل ادبیات اعلام شد. این نویسنده‌ی فرانسوی پس از دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات، در ایران نیز به نویسنده یی سرشناس تر و پُرفروش‌ترتبدیل شد و برخی از آثار او نیز که تاکنون به فارسی انتشار نیافته بود، ترجمه و منتشر شد. از جمله آثار او که تاکنون به فارسی انتشار یافته است می‌توان به بیراه ، ویلای دلگیر ،شجره خانوادگی ، خیابان بوتیکهای خاموش ،جوانی محلهٔ گم‌شده، یکشنبه‌های اوت، آه! ای سرزمین محبوب من، سفر ماه عسل، علف شبانه، برای این که در محله گم نشی، سیرکی که می‌گذرد، ناشناخته ماندگان، م‍را ن‍گ‍ی‍ن ک‍وچ‍ول‍و م‍ی‌ن‍ام‍ی‍دن‍د و افق اشاره کرد. اگرچه تعداد اثار او و تعداد داستانهای ترجمه شده‌ی وی به فارسی بیشتر از آنچه هست که نام برده شد. اما رمان معروف او ”خیابان بوتیکهای تاریک” نام دارد و آکادمی نوبل او را به دلیل آنچه “وصف هنرمندانه‌ی سرنوشت انسان‌ها و بازنویسی استادانه‌ی سال‌های اشغال فرانسه توسط آلمان نازی” نامید. شایسته‌ی دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات دانست. اما کتاب «تصادف شبانه» داستان جوانی است که در حال گُذر از کنار خیابان در تاریکی شب به ناگاه اتومبیلی با او برخورد می‌کند و دچار آسیب می‌شود و همین تصادف او را به دنبال زنی می‌کشاند که راننده ی اتومبیل بوده و دریچه‌یی به دنیای خاطرات کودکی اش می‌گشاید. در این اثر مودیانو نیز به مانند سایر اثارش. قهرمان داستان در جست و جوی چیزی است که احساس می‌کند از ان دور افتاده است و یا ناخواسته فراموش کرده است. همین فراموشی قهرمان داستان را در سن بیست و یک سالگی به مانند نجوانی نابالغ تبدیل کرده است. راوی داستان فکر می‌کند پس از تصادف شبانه. همه‌ی آدمهای شهر که با انها برخورد می کند در نظر او با هم درارتباط هستند و همه‌ی مکانها را اشنا می‌پندارد. او می خواهد این اشنایی‌ها را به یکدیگر همانند قطعه های پازل به یکدیگر پیوند زند تا سرانجام به چیزی برسد که پایه های محکم زندگی‌اش می‌پندارد؛ پایه‌هایی که به نظر زیر انبوهی از شن و خاک مدفون شده اند. در واقع آنچه در کار مودیانو تکرار می‌شود مفهوم «جست و جو» است. آدمها به دنبال چیزی هستند؛ هویت گم شده، آدم گم شده، گذشته ی پنهان مانده و … اما او این جست و جو را در قالب واژگانی روان و ساده به خواننده منتقل می‌کند تا انتقال مفاهیم به خواننده آسانتر صورت گیرد. هرچند سادگی کلام مودیانو با دقت و وسواس در توصیف آدمها و حادثه‌ها همراه می‌شود.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
