بی سواد و فرقی نمی‌کند/ آگوتا کریستوف/ ترجمه‌ی اصغر نوری/ انتشارات مروارید/ ۱۴۴ صفحه

هاتف‌نیوز – نسرین پورهمرنگ –   «بی سواد و فرقی نمی‌کند» عنوان مجموعه‌یی است که دربرگیرنده‌ی دو کتاب «بی‌سواد» و «فرقی نمی‌کند» اثر آگوتا کریستوف می‌باشد. این دو کتاب به تازگی به همت اصغر نوری ترجمه و در قالب یک کتاب منتشر شده است.

«آگوتا کریستوف» نویسنده و شاعر اهل مجارستان بود که در سال ۱۹۳۵ دیده به جهان گشود. وی در سال ۱۹۵۶ زمانی که شورش‌های ضد کمونیستی مجارستان را درنوردید و اوضاع سیاسی کشورش بیش از پیش درهم آشفته شد به همراه همسرو فرزند چهارماهه‌اش از کشورگریخت و در نوشاتل سوئیس ساکن شد. او تنها یک نفر از بیش از دویست هزار نفری بود که در پی انقلاب ماه اکتبر و نوامبراین کشورعلیه دولت استالینیستی «جمهوری خلق مجارستان» و سیاست‌های تحمیلی اتحاد جماهیر شوروی آن زمان ناگزیر از سرزمین مادری خود رخت برکندند و به کشورهای غربی پناهنده شدند.

آگوتا در زمان مهاجرت بیست و یکسال بیشتر نداشت و دوری از خانواده برایش بسیار دلتنگی‌آور بود. به مدت پنج سال در یک کارخانه به کار سخت مشغول شد. پس از ان از همسرش جدا شد و به یادگیری زبان فرانسه روی آورد. از یادگیری این زبان تا پایان عمر بهره برد و در نوشتن اثارش از همین زبان استفاده کرد.

او ابتدا به نوشتن شعر و نمایشنامه روی آورد و سپس به داستان نویسی گرایش پیدا کرد. پس از مدتی با انتشار یک سه گانه طی پنج سال به شهرت فراوان رسید. موضوع این تریلوژی او جنگ، ویرانی، عشق، تنهایی و تلاش انسان‌ها برای جلب توجه دیگران است. «دفتر یادداشت» عنوان جلد نخست از این تریلوژی است که در سال ۱۹۸۶ منتشر شد و جایزه‌ی «کتاب ادبی اروپا» را از آن خود ساخت. «مدرک» و «دروغ سوم» عنوان‌های جلدهای سوم و چهارم این سه‌گانه است. این مجموعه که به بیش از سی زبان ترجمه شده است به مانند کابوس ساکنان اروپای مرکزی در زمان جنگ جهانی دوم را روایت می‌کند.

آگوتا کریستف نویسندۀ ای است که بسیار صریح و بی‌پرده می‌نوشت. او از پیچیدگی و مغلق‌گویی دوری می‌کرد و همه‌ی احساس و عواطفش را در کاری که به آن عشق می‌ورزید یعنی نویسندگی بازتاب می‌داد. در سال ۲۰۰۴ زندگی‌نامه‌ای از خودش انتشار داد. همچنین سایر آثارش عبارتند از: دیروز، بی‌سواد، فرقی نمی کند زبان مادری. جان و جو.

آگوتا برای رمان موفق «سومین دروغ» جایزه‌ی کتاب بین‌المللی «انتر» را در ۱۹۹۲ دریافت کرد. همچنین درسال ۲۰۰۱ موفق شد جایزه‌ی «گوتفرید کلر» کشور سویس را از آن خود کند. در سال ۲۰۰۸ جایزه‌ی ادبی اتریش برای ادبیات اروپا به مجموعه آثارش تعلق گرفت.

«فرقی نمی‌کند» مجموعه‌‌یی است شامل بیست و پنج داستان کوتاه که آخرین اثر داستانی این بانوی نویسنده‌ی مجارستانی است؛ نویسنده‌یی که عشق به وطن و زادگاه مادری تا پایان عمر رهایش نکرد. او اگرچه در کار حرفه‌یی نویسندگی‌اش توفیق‌های فراوانی یافت اما همواره زخم مهاجرت اجباری از وطن را بر قلب خود احساس می‌کرد.

«بی‌سوادی» نیز  نوعی حدیث نفس نویسنده است. به نظر می‌رسد نویسنده در این داستان، کل زندگی‌اش را با دور تند از نظر می‌گذراند. دوران خوش کودکی، عشق به خواندن و نوشتن، دوران جنگ. انقلاب و سپس مهاجرت اجباری.همه‌ی اینها مثل داستانی فشرده روایت می‌شود.