هاتف‌خبر- سیدحسین ضیابری سیدین – روز سیزدهم‌آبان برای جامعه‌ی فرهنگیان و فرهیختگان گیلان روزی هم تالم‌برانگیر و هم به یادماندنی است چون فریدون نوزاد یکی از گیلانپژوهان سرشناس و نام‌آور شمال ایران بدرود حیات زمینی گفت و زندگی آسمانی خود را آغاز کرد.
هاتف‌خبر- سیدحسین ضیابری سیدین – روز سیزدهم‌آبان برای جامعه‌ی فرهنگیان و فرهیختگان گیلان روزی هم تالم‌برانگیر و هم به یادماندنی است چون فریدون نوزاد یکی از گیلانپژوهان سرشناس و نام‌آور شمال ایران بدرود حیات زمینی گفت و زندگی آسمانی خود را آغاز کرد. در آستانه‌ی نخستین سالگرد درگذشت شادروان فریدون نوزاد، مرکز اسناد و کتابخانه‌ی ملی استان گیلان با مدیریت جدید خود در ابتکاری جلاب توجه، آیین بزرگداشت آن زندهیاد را در رشت برگزار کرد. به گزارش «هاتف‌خبر» در این آیین که جمع پرشماری از فرهنگیان، فرهیختگان، گیلانپژوهان، روزنامه‌نگاران و علاقه‌مندان فرهنگ و تمدن گیلان حضور داشتند، مدیر مرکز اسناد و کتابخانه‌ی ملی استان گیلان در سخنانی با بیان برخی از ویژگیهای شخصیتی و علمی این بزرگمرد تاریخ گیلان پرداخت و گفت: استاد نوزاد چهره‌یی فرهیخته و پژوهشگری علاقه‌مندان در استان گیلان بوده است.
دکتر ژاله حساس‌خواه یکی از وظایف سازمان اسناد و کتابخانه‌ی ملی را بزرگداشت مفاخر و اندیشمندان گیلان عنوان کرد و گفت: ارج نهادن به بزرگان بخشهای مختلف فرهنگی، ادبی، هنری، پژوهشی و… گیلان یکی از دغدغه‌های اصلی این مرکز خواهد بود. وی خاطر نشان کرد: سازمان اسناد و کتابخانه‌ی ملی با همکاری اندیشمندان درصدد است که به وظایف خود در این زمینه به خوبی عمل کند و فرهیختگان گیلان هم باید این مرکز را از آن خود بدانند و رابطه‌یی نزدیک با آن برقرار سازند. در ادامه دکتر محمدکاظم یوسف‌پور با اشاره به اینکه آثار و مطالب استاد فریدون نوزاد در جای جای گیلان نمود و بروز دارد، گفت: استاد نوزاد نمونه‌یی از انسانهای با فرهنگ و منش فرزانگی بوده و هست و فرزانگان یک گروه مرجع بوده‌ا‌ند. وی افزود: استاد داریوش شایگان که چهره‌یی معتبر و شناخته شده هستند، افراد مرجع جامعه را به چهار گروه تقسیم می‌کنند سیاستمدارن، عالمان دانشگاهی و غیردانشگاهی، تکنوکراتها و روشنفکران دینی که برای هر کدام از این گروه‌ها در جامعه بدلهایی از گذشته نیز می‌توان یافت. این استاد دانشگاه افزود: آقای شایگان عنوان می‌کند که در قرون پیشتر گروه مرجع دیگری به نام «فرزانگان» نیز بوده که فرهنگ فرزانگی از آنها به یادگار مانده است و می‌توان از آنها نمونه‌هایی در سیاستمداران، عالمان، تکنوکراتها و روشنفکران دینی نیز سراغ گرفت. دکتر یوسف‌پور می‌افزاید: فرزانگان همان گروهی از اجتماع هستند که با افکار و ایده‌های خود، مغناطیس و یا به تعبیر امروزین انرژی مثبت می‌دهند . وی همچنین به ویژگیهای فرزانگان اشاره می‌کند و زندگی اخلاقی، زندگی در حال و داشتن آرامش درونی را از ویژگیهای بارز فرزانگان می‌داند. دکتر یوسف‌پور سپس با بیان خاطره‌یی از زندهیاد فریدون نوزاد می‌گوید: امیدوارم افرادی همچون استاد نوزاد به عنوان الگوهای جامعه همیشه مد نظر باشند و به جامعه شناسانده شده و جامعه هم آنها را به خوبی بشناسد. رضا نوزاد فرزند زندهیاد فریدون نوزاد دیگر سخنران این برنامه بود که خواست به جای بیان بیوگرافی پدر بزرگوارش از ایجاد مرکز اسناد در استان گیلان به عنوان یکی از دغدغه‌های همیشگی وی سخن بگوید. وی که سخنانش را با دلنوشته‌یی از برادر خود علی نوزاد آغاز کرده بود، تاکید کرد: در تالاری که هم‌اکنون در آن نشسته‌ایم لازم می‌دانم به دلمشغولیهای پدر درباره‌ی خانه‌ی اسناد گیلاتن بپردازم و سپس تاکید نمود: در تابستان سال ۱۳۸۳ دکتر کیانوش کیانی معاونت وقت سازمان اسناد و کتابخانه‌ی ملی ایران که به رشت آمده بود «روزنامه هاتف» در شماره‌ی ۶۰۶ روز شانزدهم تیر ماه ۱۳۸۳ از قول مرحوم پدرم نوشت: در حال حاضر ۲۰۰ میلیون سند ملی و تاریخی در کشور موجود است و با تمایل اینکه در مراکز استانها منجمله گیلان مرکز اسنادی دایر کنند از استانداری گیلان و مقامات مسوول می‌خواهم پا پیش گذاشته و سخت‌افزارهای افتتاح شعبه‌ی اسناد ملی را در اختیار قرار دهند.
رضا نوزاد گفت: با گذشت چند سال در تابستان ۹۱ سازمان اسناد در گیلان افتتاح شد و پدر ارتباطی تنگاتگ با آن داشت و حالا همه‌ی ما امیدواریم اسنادی که نیازمند آنیم را در این سازمان بدون بوروکراسی‌های رایج ببینیم و بتوانیم از آنها استفاده کنیم. او با اشاره به اینکه پدرش عاشق «گیلان» و «گیلان در متن ایران» بود، سخن خود را با غزلی از فریدون نوزاد که به اقتفای شعر زنده یاد نادر نادرپور سروده بوده، به پایان برد. متن کامل سخنان رضا نوزاد را به پاس ارادت ویژه به پدر بزرگوراشان در آخرین شماره‌ی «هاتف» چاپ کرده‌ایم. همچنین در این آیین به وسیله‌ی مجری برنامه بدرودنامه‌ی فریدون نوزاد برای حاضران خوانده شد و از دکتر محمدعلی فائق یار وفادار فریدون نوزاد برای ایراد سخنانش دعوت گردید. وی هم با بیان چند خاطره از زندهیاد نوزاد به چگونگی دریافت امتیاز نشریه‌ی «گیلان ما» و همراهی فریدون نوزاد با خود در طول سالیان دراز انتشار این نشریه پرداخت و تاکید کرد: فریدون نوزاد دوست صمیمی وی و از همراهان انجمن مهرورزان گیل بوده و هست. شعرخوانی علی‌اکبر مرادیان گروسی، زهرا سیاوش آبکنار و حمیرا خدابنده از دیگر بخشهای این آیین بود و همچنین کلیپی زیبا به منظور بزرگداشت یاد و خاطره‌ی زندهیاد فریدون نوزاد پخش شد. احمد اداره‌چی هم با بیانی زیبا و شیوا مطالبی در باره‌ی فریدون نوزاد و فرهنگ «گیل‌گب» او سخن گفت و مروری جالب توجه بر آثار او نمود. او «فرهنگ گیل گب» را فراهم آورده از دانش و خرد فریدون نوزاد دانست که کمتر مورد توجه قرار گرفته است و در پایان سخنانش خاطره‌یی از شکستن پای فریدون نوزاد و نوع نگاه وی به این مساله و سرزندگی و شادابی او در تمام مراحل زندگی پرداخت. دکتر سیدهاشم موسوی هم به عنوان آخرین سخنران این آیین گفت: در همایش بزرگداشت استاد فریدون نوزاد این نوید را به همگان می‌دهم که با همکاری فرزند برومند ایشان رضا نوزاد چاپ دوم کتاب «گیل گب» را با اضافات رضا نوزاد به انجام برسانیم. وی تاکید کرد: سخن گفتن از انسانهایی پرتلاش و سختکوش که در تمام طول عمر به پژوهش و تحقیق پرداخته‌اند بسیار مشکل است و من هم به عنوان رئیس پژوهشکده‌ی گیلاننشناسی بر خود وظیفه می‌دانم به هر طریق ممکن گوشه‌یی از دریای بیکران علم و دانش این بزرگواران را ارج نهم. دکتر موسوی گفت: ما ایران دوستی را از افرادی بزرگوار و اندیشمند همچون استاد نوزاد فرا گرفته‌ایم و امیدوارم فرهنگ مطالعه و کتابخوانی را هم از ایشان بیاموزیم. تا به امید خدا فرزندی صالح برای اسلام، ایران و گیلان باشیم. وی خواستار تداوم برنامه‌هایی اینچنین برای اندیشمندان و مفاخر گیلان شد و گفت: در این زمینه هر کاری صورت گیرد باز هم در برابر دریای بیکران عظمت روحی این بزرگواران کم است. این آیین با پذیرایی از حاضران و گرفتن عکسهای یادگاری و برنامه‌ریزی برای حضور فعال صاحبنظران و گلانپژوهان در مرکز اسناد و کتابخانه‌ی ملی استان گیلان به پایان رسید و دکتر ژاله حساس‌خواه از همه‌ی علاقه‌مندان فرهنگ و تمدن گیلان خواست تا ارتباطی موثر با این مرکز داشته باشند.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
