هاتفیوز – سیدحسن ضیابری سیدین – حرکتهای خودجوش مردمی از آنرو دارای اهمیت اجتماعی فراوان هستند که میتوانند بیانگر تصویری از فرهنگ، اراده و وجدان جمعی جامعه باشند. نمونهیی بارز از حرکتهای خودجوش مردمی در چند روز اخیر پس از وقوع حادثهی دلخراش «ساختمان پلاسکو» شکل گرفت. پس از انکه مردم از طریق رسانههای
هاتفیوز – سیدحسن ضیابری سیدین – حرکتهای خودجوش مردمی از آنرو دارای اهمیت اجتماعی فراوان هستند که میتوانند بیانگر تصویری از فرهنگ، اراده و وجدان جمعی جامعه باشند. نمونهیی بارز از حرکتهای خودجوش مردمی در چند روز اخیر پس از وقوع حادثهی دلخراش «ساختمان پلاسکو» شکل گرفت. پس از انکه مردم از طریق رسانههای گروهی درجریان ابعاد حادثهی تاسفبار «ساختمان پلاسکو» قرار گرفتند، معطوف کسانی شدند که در راستای انجام وظایف شغلی و البته در شرایطی که از کمبود امکانات و تجهیزات مدرن و بهروز دنیا رنج میبرند، با نهایت ایثار و از خودگذشتگی تن به حادثه سپردند و جان خود را سپر حمایت از جان و مال مردم ساختند. شاید اگر آن تعداد از آتشنشانان قهرمان که امروز دیگر بین مردم و همکارانشان نیستند؛ فقط اندکی محافظهکاری و یا ملاحظهکاری به خرج میدادند، امروز جان عزیزشان از دست نمیرفت، اما آنچه ظرف همین مدت کوتاه آنها را به قهرمانان جاودانهی این سرزمین نزد اذهان عمومی تبدیل کرد، همین رویهی صادقانه و به دور از ملاحظهکاریشان بود که دل به خطرات حتمی آتش سپردند تا ایمنی شهر و شهروندان کمتر دچار آسیب و نابودی شود. آنچه انگیزهی ایجاد حرکتهای مردمی برای ابراز همدردی با آتشنشانان قهرمان بود، ملاحظهی چنین ایثارهای بیدریغ و صادقانهی این خدمتگزاران صادق جامعه بوده است. در چند روزی که از وقوع حادثهی پلاسکو گذشته است، مردم در بسیاری از شهرهای کشور از جمله شهر رشت با حضور در پایگاههای آتشنشانی با نثار گل و روشن کردن شمع و دعا، به ابراز همدردی با همکاران آتشنشانان شهید پرداختند. در همین مدت بسیاری از طراحان، گرافیستها، نویسندگان، شاعران، ترانهسرایان، خوانندگان و روزنامهنگاران، بهترین اثار و دلنوشتههای خود را تقدیم شهدای آتشنشان کردهاند. در جشنوارههای فیلم و موسیقی فجر، در میدانهای ورزشی و در بسیاری دیگر از کانونهای مردمی، ابراز همدردیهای عمیق به شیوههای گوناگون و نمادین صورت پذیرفته است. اگر قرار بود سازمان و یا نهادی دولتی چنین برنامههایی را طرحریزی و سازماندهی کند، چه بسا که ماهها به درازا میکشید و هزینههای بسیار نیز مصرف میشد و نتیجه ی کار هم ممکن بود هیچ چیز دلنشین و مردمپسند از کار در نیاید. مردم خدمتگزاران بیریا و مظلوم سرزمینشان را با شایستهترین لقبها نامگذاری کردند. آنان را «مدافعان حفظ ایمنی و سلامت شهر و شهروندان» لقب دادند و صمیمانهترین احساسات خود را نثارشان کردند. احساساتی که ازهرگونه شائبهی نمایشی بودن فرسنگها فاصله دارد. مردم با ابراز همدردی با آتشنشانان فداکار خواستند بار دیگر به خود و به همهی جامعه یادآوری کنند که ریشههای همبستگی و پیوند اجتماعی مردم این سرزمین همچنان زنده است و هر زمان که فضایی مناسب برای نشو و نما پیدا کند، آلودگیهای رایج رفتاری را به کنار میزند و حضور خود را اعلام میکند. مردم در چندین و چند روز گذشته برای آتشنشانان شهید گل نثار کردند و شمع روشن کردند، تا نه تنها با قهرمانانشان و خانوادههای آنان ابراز همدردی کرده باشند، بلکه به ایمن ماندن سلامت روح و روان خود در جامعهیی پوست انداخته از حرکتهای نمایشی اطمینان حاصل کنند. اطمینان از تواناییشان برای تشخیص خدمتگزاران بیریا و صحت قلبشان برای ادای احترام و قدردانی. مردم در این چند روز گواهی دادند که نام و یاد قهرمانان بیریایشان بر صفحهی تاریخ این سرزمین حک خواهد شد.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.