در اثر بی توجهی مسئولان؛ پرنده های باغ ماهرو به باغ وحش مشهد واگذار می شود

   هاتف نیوز– غمی بزرگ در پس صدایش شنیده می شد. می گوید: سه شب است قلبم درد می آید. صدای محزون و کلام بریده بریده اش، نشان از شدت ناراحتی و رنج درونش دارد. بچه هایش را به رغم میل باطنی دارد به باغ وحش مشهد می بخشد. ترس از مرگ و بیماری پرنده هایش. دستهای تنها، و پشتی که گرم نیست و فریاد کمک خواهیش که در هیچ کجا شنیده نشد، تنها امیدش زنده ماندن پرنده هایش است که باغ وحش مشهد برایش تضمین کرده است. شهردار اربیل عراق خواسته بود پرنده هایش را بخرد برای باغ وحشش، حاضر نشد پرنده های گیلان را به خاک بیگانه بفروشد.
می گوید: این پرنده ها مانند بچه هایم هستند، مثل بچه هایم 25 سال تمام به آنها عشق ورزیده ام. تمام عمر و سرمایه ام را در این راه گذاشته ام، کدام باغ وحش را سراغ دارید که عقاب و طاووسک ها(حیوان بومی ایران) در اسارت زاد و ولد نمایند؟! طاوس های جوجه های زیادی زادو ولد کرده اند. بچه آورده اند! قوهای تیرخورده ، با مراقبت های من تخم گذاشته اند.
3 روز است از شدت ناراحتی بیمار است، از اینکه پرنده هایش را ناچار است واگذار کند. با این وجود با شروع اولین بارندگی شدید رشت تا صبح در باغش ماند تا برای آنها بخاری روشن کند، بسترشان را ماسه و کلش خشک بریزد و در این دقایق آخر مراقبشان باشد تا حاصل عمرش تلف نشوند.
دردو دل های بهزاد ماهرو، مدیر باغ پرندگان رشت، زیاد است. گلایه ها و تقاضاهای کمکی که تاکنون به جایی نرسیده است. وی بیان می دارد: در این چند سال آنقدر به اداراتی که وظیفه حمایت از محیط زیست را داشتند، متولی گردشگری بودند، شهردار و فرماندار و استاندار بوده اند؛ سر زده ام و طعنه های درشت را به جان خریده ام و در عوض حرف های قشنگ و وعده های دهن پر کن شنیده ام که دیگر توانم بریده شده است.
فقط بنویسید: چرا مسئولین کمک نکردند تا من بهتر بتوانم یک مرکز گردشگری را حفظ کنم! بنویسید: من یک بال داشتم، پرنده با دو بال پرواز می کند.
ماهرو از مسئولان ارشد استان و از استاندار گله دارد که تنها یک شب همراه وزیر کشور به باغ پرندگان رفته است. و وعده های او در سفر استانی رئیس جمهور هم نتیجه نداده است. همه مسئولان از مشکلات و درخواست های او خبر دارند و همگان نیز وعده هایی داده اند که عملی نشده است. استاندار نامه ای مبنی بر حمایت وشت که به فرمانداری ارجاع شد، ولی بعد از 6ماه هنوز بی نتیجه بوده است.
ماهرو عکس پایش را به من نشان می دهد، زمانی که سگهای مسکن مهر به شدت او را مجروح کرده بودند. او به درخواست شهرداری رفته بود تا سگهای ولگرد شهرک مسکن مهر را جمع آوری کند، نمی خواست سگها را با سم بکشند، او هم با هزینه خودش ، سگهای مسکن مهر را جمع آوری نمود و به باغ پرندگان برای نگهداری و مداوا انتقال داد.
می گوید: اگر یک بار به این باغ بیایید، تنها با دیدن طاووس های زیبای باغ پی به وجود خداوند می برید. باغ من تنها یک مرکز گردشگری نبود، مرکز آموزشی بود که روزانه بچه های دبستانی و مهدکودکی برای دیدن پرنده هایش به اینجا می آمدند. با بسته شدن این باغ، دیگر چه کسی می تواند لبخند را به کودکان رشتی هدیه دهد.
ماهرو ضمن قدردانی از حمایت های گاه و بیگاه معاونت خدمات شهری و مدیر مالی شهرداری شهرداری می گوید: شهردار قول داده بود تمام نخاله های ساختمانی را برای رفع آب گیری به باغ بفرستد، که البته با چند کامیون متوقف شد. طی بازدید که آقای شهردار و تعدادی از اعضای شورا از باغ پرندگان داشتند، مواردی مکتوب توافق شد، که هنوز اجرایی نشده است.
وی تصریح کرد: شهرداری بروجرد قرار است با کمک مردم بزرگترین باغ پرندگان کشور را احداث نماید چرا باید بر اثر عدم حمایت مسئولان استان، باغ پرندگان رشت به مشهد برود! مگر شهر رشت چند مرکز تفریحی و گردشگری دارد؟! مگر شهرداری نمی خواست در باغ سالار مشکات باغ پرندگان ایجاد نماید؟ حالا یک نفر سرمایه گذاری کرده و این باغ را احداث نموده است، چرا از سرمایه گذار حمایت نمی شود؟!
با صدای محزون، از عبدوس مدیرکل اسبق محیط زیست به نیکی یاد می کند و ادامه می دهد: عبدوس تعامل خوبی با من داشت. من هم کمک کار آنها بودم. محیط زیست بیش از 30 حیوان زخمی از جمله، گراز، عقاب، لک لک زخمی را به من سپردند ، بدون هیچ چشمداشتی به آنها رسیدگی کردم و در طبیعت رها شدند هیچ عقابی در اسارت فرزندآوری نمی کند، اما من شرایطی برای آنها فرآهم کردم که این عقاب ها زاد و ولد کرده اند. خرسی بیماری را بمن سپردند و تمام تلاشم را برای زنده ماندش بکار بستم و زنده ماند. قوهای تیرخورده ای را به من سپردند، مداوایشان کردم با اینکه قادر به پرواز نیستند، ولی به زودی جوجه های آنها سر از تخم بیرون می آورند. اگر در کشورهای اروپایی بود، گردشگران برای دیدنشان صف می کشیدند.
ماهرو تصریح می کند: باغ ماهان دامپزشکی دارد که در طول هفته حیوانات را معاینه می کند. ولی اداره دامپزشکی از من می خواهد دامپزشکی بطور ثابت استخدام نمایم. با این هزینه ها برایم مقدور نیست ماهانه 5میلیون تومان به دامپزشک بدهم.
من با یک برق سه فاز باغ را اداره می کنم. بارها از اداره برق درخواست کردم تا برق فشار قوی به ما بدهد، ولی تقاضایم بی نتیجه مانده شهرداری می خواهد من از بخش خصوصی کمک بگیرم، بخش خصوصی تنها بفکر سود و ازدیاد سرمایه است ولی من به این حیوانات به چشم مخلوقات خدا می نگرم که نیازمند حمایت و محبت هستند.
مدیر باغ پرندگان ماهان تاکید می کند: دو تن از صاحب تالارها اضافه غذاهای خود را به ما دادند این حیوانات غذا می خواهند. منتظر حمایت دیگر صاحبان تالارها هستند.
سال گذشته لایحه ای از شهرداری به شورای شهر رشت ارسال شد . ماهرو می خواست تماما باغش را به شهرداری هبه کند. خود نیز در صحن شورا حاضر شد و در زمان ریاست دکتر جمشیدی، مشکلات و وضعیت باغ را تشریح کرد. تنها خواسته ی ماهرو در آن جلسه این بود که تا زنده است، اداره باغ بر عهده ی خودش باشد، می خواست همچنان سرپرست پرنده هایی باشد که یک عمر به آن خو گرفته است می خواست از سلامتی و زنده ماندنشان مطمئن باشد. با این حال این لایحه نیز به سرنوشت بسیاری دیگر از وعده های مسئولین پیوست.
رضا رسولی در این باره می گوید: چند ماه پیش تعدادی از اعضای شورای شهر، معاونت خدمات شهری و شهردار محترم از این باغ بازدید نموده و از نزدیک در جریان مشکلات وی قرار گرفتیم. ایشان همچنان تمایل دارد باغش را به شهرداری هبه نماید ولی متاسفانه برخی مانع تراشی می کنند.
عضو شورا افزود: با این وجود شهرداری تاکنون در حد مقدور به آقای ماهرو کمک نموده است، به درخواست وی چند کامیون نخاله ساختمانی برای تسطیح ، به باغ پرندگان ارسال شد.
وی قول مساعد داد با ماهرو صحبت کرده و اجازه ندهد باغش تعطیل شود.
ماهرو زمین این باغ را هم که سالها برای آبادانیش خون دل خورده، می خواهد به زیر قیمت بفروشد. با فروش باغ آرزوهای بهزاد ماهرو نیز به تاراج می رود. اما کدام مسئول تلاش کرد، بال پرواز ماهرو شود تا باغ پرندگان رشت پابرجا بماند!