خانه‌ی سکوت

   نسرین پورهمرنگ – خانه‌ی سکوت/اورهان پاموک/ ترجمه‌ی مریم طباطبایی‌ها/ انتشارات پوینده/
رمان «خانه سکوت» نوشته‌ی نویسنده‌ی سرشناس اهل ترکیه؛ اورهان پاموک است. این رمان روایتگر زندگی سی ساله ی یک خانواده‌ی اهل ترکیه است که خاطرات آن از زبان مادربزرگ 90 ساله ی خانواده و دستنوشته های پدربزرگ همین خانواده روایت می‌شود.
این رمان در 32 فصل به نگارش درآمده است و مترجم آن را به زبان محاوره ترجمه کرده است.
در بخشی از این رمان چنین می‌خوانیم:«به سمت همسرش چرخید و شروع کرد به تعریف اینکه فاروق دوست دوران کودکیش بوده. آخر هم بدون دست دادن و فقط با تکان دادن سر از هم جدا شدیم. الان حتماً از دوران بچگی خودش برای همسرش تعریف می‌کنه، از من هم حرف می‌زنه؛ از اینکه تو بچگی چطور اون‌ها رو برای صید ماهی کفال می‌بردم و احتمالاً همان موقع، بچه از مامانش می‌پرسه: بابا چرا این مرد این قدر کوچولواِ؟ قدیما می‌گفتند چون مادرش اونو قبل از اینکه ازدواج بکنه به دنیا آورده و دلیل کوتولگی‌اش همینه. سیتکی ازدواج کرده، فاروق خان هم ازدواج کرده اما بچه‌دار نشده، اما مادر من کاملاً برعکس فاروق‌خان، به دلیل بچه‌دار شدن توسط خانوم بزرگ به روستا فرستاده شد.»
اورهان پاموک، نویسنده و روزنامه‌نگار سرشناس اهل ترکیه است که ب دلیل آثار نقادانه‌ای که بر سبک زندگی سنتی مردم ترکیه و زندگی اجتماعی مردمان آن نوشته است، موفق به دریافت جایزه ی نوبل ادبیات در سال 2006 شد. او نخستین نویسنده ی ترک تباری است که موفق به دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات شده است. تاکنون آثار او به بیش از 56 زبان دنیا ترجمه شده است.
وی پیش از دریافت جایزه‌ی نوبل، اظهارات جنجال‌برانگیزی علیه سیاست‌های دولت کشورش و کشتار کُردهای این کشور و نسل‌کشی ارامنه در سال‌های ابتدایی جنگ جهانی اول ابراز داشته بود که واکنش سخت ملی‌گرایان را درپی داشت و به دنبال آن در سال 2005 شکایت‌هایی از او صورت گرفت.
پاموک در مصاحبه‌ای با نشریه سوئسیی Das Magazin گفت «سی هزار کرد و یک میلیون ارمنی در این کشور کشته شده‌است. تقریباً هیچکس جرأت نمی‌کند اسمی از آن ببرد. اما من این کار را می‌کنم.»
از جمله آثار پاموک می‌توان به آقای جودت و پسران، خانه‌ی سکوت، قلعه‌ی سفید، کتاب سیاه، چهره‌ی پنهان، زندگی تازه،نام من سرخ، برف،استانبول: شهر و خاطره ها، چمدان پدرم (دفترخاطرات) و موزه‌ی معصومیت اشاره کرد.