شورای شهر محل شعار، بیانیه و اظهارنظر نیست بلکه محل کار است

   هاتف‌نیوز – سیدحسین ضیابری سیدین – در قانون اساسي وظايف و اختيارات شوراي اسلامي شهر به جز انتخاب شهردار براي مدت چهار سال، بررسی و شناخت کمبودها، نيازها و نارساييهای اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و رفاهی حوزه‌ی انتخابيه و تهيه‌ی طرحها و پيشنهادهاي اصلاحي و راه‌حلهاي كاربردي در اين زمينه‌ها برای برنامه‌ريزي و همچنین ارائه‌ی آن به مقامات مسوول ذي‌ربط، نظارت بر حسن اجراي مصوبات شورا و طرحهاي مصوب در امور شهرداري و دیگر سازمانهاي خدماتي در صورتي كه اين نظارت مخل جريان عادي اين امور نگردد و ۳۴ مورد وظایف کوچک و بزرگ مرتبط با موضوعات و مقوله‌های شهری تعریف شده که می‌توان چنین تعبیر کرد که پس از نصب شهردار شورای شهر و دو وظیفه‌ی «سیاستگذاری شهری» و «نظارت بر حسن این سیاستها و برنامه‌ها» ‌را بر عهده دارد.
متاسفانه چیزی که ما از شورای چهارم شهر دیدیم فاصله‌یی بسیار زیاد از واقعیتهای موجود داشت. اعضای این شورا به جای برنامه‌ریزی برای حل معضلات و مشکلات شهر به جان هم افتادند و با نطقهای آتشین پرخاشگرانه سطح یک عضو شورا را تا حد یک منتقد پرخاشگر تنزل دادند. منتقد می‌تواند به نقدش بپردازد اما عضو شورا علاوه بر صحبت کردن و شعار دادن بایستی با حسن نظارت جلوی سوءاستفاده‌ها را بگیرد.
مساله‌یی دیگر که در این دوره‌ی چهارساله بسیار دیده و شنیده‌ شده این است که اعضای شورا خود را در انبوهی از پیامهای مختلف مکتوب و شفاهی برای مناسبتهای مختلف گم کردند. گویی که وظیفه‌ی ذاتی یک عضو شورا است که در هر زمینه اظهارنظر کند و یا بیانیه صادر نماید.
بیانیه‌هایی که صادر شد از بیانیه‌های ورزشی، فرهنگی گرفته تا بیانیه‌های سیاسی و نظامی همگی به دور از وظیفه‌ی ذاتی شورا بوده و هیچ ربطی به کار شورای شهر نداشته است.
درج این بیانیه‌ها همراه با عکس و تصویر اعضای شورا در رسانه‌های مختلف چه دردی را از مردم بینوای شهر که با هزاران مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، دوا می‌کند؟ مگر قرار است به جای حل مشکلات شهری مشتی شعار و سخن کلیشه‌یی و یکنواخت تحویل مردم داده شود؟
شورای پنجم شهر باید به سمتی برود که از صدور بیانیه‌های کوچک و بزرگ که هیچ دردی را از جامعه‌ی شهری دوا نمی‌کند، فاصله بگیرد و بیشتر به میدان عمل وارد گردد.
باید بپذیریم که شورا محل تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی است نه شعار و بیانیه…