سهم هر ایرانی از تمام اختلاسهای صورت گرفته تا به امروز حدود ۱۰۰ هزار تومان است

هاتف‌خبر – یک کارشناس اصولگرای امور استراتژیک در سخنانی بسیار عجیب و غریب به تشریح برخی موضوعات اقتصادی و پاسخ به آنها از نگاه خود پرداخت.
به گزارش «هاتف‌خبر» در خبری که «ایسنا» از محمدحسن قدیری ابیانه در نشست خبری (اول آذر ماه ۱۴۰۲) او در کرمانشاه، منتشر کرد، آورده که وی با اشاره به مشکلات اقتصادی امروز کشور، گفت: کسی مشکلات را منکر نمی‌شود، اما این میان حقایقی هست که باید به آن توجه شود و قطعاً با درک این حقایق بهتر می‌توان شرایط امروز و علت آن را درک کرد.
وی افزود: سالها است صحبتهایی بین مردم رد و بدل می‌شود که از طریق فضای مجازی و رسانه‌های غربی مدام نیز در جامعه پمپاژ می‌‌گردد، اما یکبار رسانه‌های داخل کشور نیامدند حقایق را تبیین کنند و دنبال صحت و سقم این حرفها بروند.
قدیری ابیانه گفت: از جمله‌ی این صحبتها این است که ما این همه نفت داریم چرا اوضاع کشور این است و اگر سهم هر ایرانی را از فروش نفت بدهند و اختلاس نشود کلی پول گیر مردم ایران می‌آید. سوال من این است مگر ما چقدر نفت می‌فروشیم و چقدر از این محل درآمد داریم؟

تصور مردم از درآمدهای نفتی کشور هزاران برابر واقعیت موجود است/ سهم هر ایرانی سالانه ۱.۱ میلیون تومان است
وی افزود: اگر فرض کنیم که تحریمی وجود ندارد و ما می‌توانیم مانند شرایط غیرتحریم ۲.۳ میلیون بشکه نفتمان را کامل بفروشیم و پول آن را هم کامل بگیریم که تا حدودی در حال حاضر به این میزان فروش هم نزدیک شده‌ایم، سرجمع می‌شود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان و اگر این پول را بین مردم تقسیم کنیم، سهم هر ایرانی ۱.۱ میلیون تومان می‌شود.
وی ادامه داد: آیا مردم راضی می‌شوند این پول را بگیرند و هیچ چیز دیگر نخواهند، یعنی هم حقوق نگیرند و هم تمام مایحتاج و زیرساخت، راه، مدرسه، آب، گاز، بیمارستان و … را هم خودشان تامین کنند.
وی افزود: این تصور در زمینه ی معادن هم وجود دارد، به طور مثال ذخیره‌ی معدن «زر شوران» آذربایجان غربی به عنوان غنی‌ترین و بزرگترین معدن طلای ایران ۴۲ میلیون تن است و مردم اینطور حساب می‌کنند که سهم هر ایرانی از این معدن می‌شود نیم تن طلا، درحالی که ذخیره‌ی این معدن، طلای خالص که نیست و سنگ طلا است و از هر تُن سنگ طلا، در بهترین حالت تنها پنج گرم طلا استخراج می‌شود، که در این صورت مجموعاً ۲۱۰ تن طلا از این معدن قابل استخراج است که سهم هر ایرانی می‌شود ۲.۵ گرم. علاوه بر این سالانه تنها امکان استخراج دو تن طلا را از این معدن داریم که با این حساب ۱۰۰ سال طول می‌کشد تمام ذخیره‌ی طلای معدن(۲۱۰ تن طلای خالص) استخراج شود، یعنی سهم هر ایرانی از این معدن که همان ۲.۵ گرم است طی ۱۰۰ سال به دست می‌آید.
قدیری ابیانه گفت: متاسفانه تصور مردم ما از درآمدهای نفتی و سایر منابع انرژی و معدن و … هزاران برابر واقعیات موجود است.

چرا سطح زندگی ما از قطری‌ها و اماراتی‌ها پایین‌تر است؟
وی افزود: صحبت دیگری که خیلی هم رواج دارد مقایسه زندگی ایرانیها با کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس مانند امارات و قطر است و برخی عنوان می‌کنند که ۵۰ سال پیش این کشورها بیابان بوده و آلان در چه وضعی هستند و مردمشان ماشینهای آنچنانی سوار می‌شوند که در پاسخ هر کس باید این سوال را از خود بپرسد که این کشورها چقدر جمعیت دارند؟
وی افزود: جمعیت بومی کشوری مانند قطر ۴۰۰ هزار نفر و جمعیت بومی امارات ۱.۴ میلیون نفر است و این درحالی است که ایران ۸۵ میلیون نفر جمعیت دارد، این یعنی اینکه درآمد یکسال صادرات نفت به ازای هر قطری برابر درآمد ۱۵۰ سال صادرات نفت به ازای هر ایرانی است و هرسال درآمد آنها معادل بیش از یک قرن برای ایران است و قطعاً نمی‌شود این دو را مقایسه کرد.
وی افزود: اگر تحریم را در نظر نگیریم، باز هم درآمد یکسال صادرات نفت به ازای هر قطری به اندازه‌ی درآمد ۶۰ سال صادرات نفت به ازای هر ایرانی است.

هر کره‌یی معادل ۲۴ ایرانی کار می‌کند/ رفاه بیشتر می‌خواهیم باید بیشتر هم کار کنیم
وی افزود: برخی هم کره‌ی جنوبی را مثال می‌زنند که جمعیت مشابهی داریم و ذخایر آنچنانی ندارند و با هم خودروسازی و … را شروع کردیم، اما آنها کجا هستند و ما کجا هستیم؟ در پاسخ، سوال من این است یک کره‌یی چقدر کار می‌کند و یک ایرانی چقدر؟
قدیری ابیانه گفت: ساعت مفید کار در کره‌ی جنوبی ۹.۵ ساعت و در ایران ۲۲ دقیقه است و این یعنی یک کره‌یی معادل ۲۴ ایرانی کار می‌کند. علاوه بر این کار سخت، بسیار کم توقع هم هستند و بسیاری در آپارتمانهای ۱۵ متری و ۱۷ متری سکونت دارند.
وی افزود: همه می‌خواهیم ایرانیان بالاترین سطح رفاه را داشته باشند اما باید توقعمان مطابق داشته‌ها و شرایطمان باشد و نباید خودمان را با کشورهایی که GDP آنها در رده‌ی یک تا ۱۰ جهان است مقایسه کنیم، چرا که GDP ما رتبه‌ی ۹۶ جهان است و باید با کشورهای در همین سطح، زندگی خود را مقایسه کنیم. برای پیشرفت و رسیدن به این کشورهای ثروتمند باید سطح فرهنگ کار و تلاش را در کشور ارتقا دهیم.
وی افزود: برخی افراد تا بحث کار و تلاش و … می‌شود، بحث آقازاده‌ها را به میان می‌کشند، قطعاً ما هم از این موضوع ناراحت هستیم و باید برخورد شود، اما حقیقت این است این سوءاستفاده‌ها آنطور که رسانه‌های غربی و فضای مجازی اغراق‌آمیز روی آن مانور می‌دهند، نیست.

کالای ایرانی بخرید، سطح تورم هم پایین می‌آید/ ژاپنی‌ها با خرید «جنس بی‌کیفیت» داخلی خودشان ژاپن شدند
قدیری ابیانه به گلایه‌ی مردم از میزان تورم هم اشاره کرد و گفت: اولاً تورم دست دولتها نیست! و گر نه هر دولتی سریعاً بخشنامه می‌کرد که تورم صفر شود. تورم علل و عواملی مختلف دارد که یکی از عوامل اصلی آن «ناترازی ارزی» است، یعنی هزینه‌های ارزی با درآمدهای ارزی نمی‌خواند و یکی از علل آن همین خرید کالای‌های خارجی و عدم خرید کالای ایرانی است.
وی افزود: وقتی مقام معظم رهبری روی خرید کالای ایرانی تاکید دارند حتماً متوجه ضرورت آن هستند و افرادی که کالای خارجی و وارداتی را ترجیح می‌دهند در شکل‌گیری این ناترازی ارزی و افزایش تورم دخیل هستند، چون برای این کالاها ارز هزینه شده است.
قدیری ابیانه گفت: در گذشته‌های دور وقتی می‌خواستند اسم کالای بنجل را ببرند می‌گفتند کالای ژاپنی، اما آلان که از کیفیت بالای یک کالا می‌خواهند حرف می‌زنند می‌گویند کالای اصل ژاپن. اما چه شد که ژاپن به این میزان از کیفیت در تولیدات داخل رسید و اقتصاد آن رشد کرد؟ تمام اینها به خاطر حمایت مردم این کشور است که حاضر شدند کالای بی‌کیفیت و گران و بنجل خود را بخرند، اما کالای باکیفیت و ارزان خارجی نخرند و از تولید کشورشان آنقدر حمایت کردند که کیفیت کالاها ارتقا پیدا کرد، اما در ایران کمتر کسی حاضر است این از خودگذشتگی را داشته و کالای با کیفیت پایین ایرانی را به کالای باکیفیت خارجی ترجیح دهد و همین می‌شود که وضعیت اقتصاد ما همین است و توقع داریم شرایطمان مانند ژاپن باشد.
این فعال سیاسی گفت: با شرایط فعلی و میزان درآمد و … باید وضعیت زندگی خودمان را به کشورهایی مانند هند و بنگلادش و پاکستان مقایسه کنیم. اگر از کالای ایرانی حمایت کردیم و ساعات کار و تلاشمان را افزایش دادیم آن وقت باید سطح زندگی خودمان را با ژاپن و آلمان مقایسه کنیم.
قدیری ابیانه افزود: برخی ایران را با آلمان مقایسه می‌کنند و این در حالی است که مردم آلمان بسیار بیشتر از ایرانیان کار و تلاش می‌کنند. بعد از جنگ جهانی دوم آلمان بسیار فقیر بود و فقط زنان آلمانی روزانه ۱۲ ساعت کار کرده که تنها ۱۰۰ گرم نخود به عنوان درآمد بگیرند و با این سختی کار پیشرفت کردند و آلان هم که پیشرفت کرده‌اند باز با همان سختی کار می‌کنند و این مقایسه‌ها زمانی درست است که پا به پای آنها کار کنیم.
وی ادامه داد: این میان برخی می‌گویند من ۱۵ ساعت در روز کار می‌کنم آنها هم سه شغله، این حرفها موردی است و همواره باید میانگین را در نظر گرفت که میانگین ساعت مفید کار در ایران به شدت پایین است و اگر صنایع و بخش خصوصی و کشاورزی را هم در نظر بگیریم به روزانه دو ساعت هم نمی‌رسد.
وی افزود: در احادیث داریم که بهترین تفریح کار است اما در نظر ما ایرانیها بهترین کار تفریح است و این است که وضعیت ما به این شکل درآمده است.
قدیری ابیانه گفت: اگر رفاه بیشتر می‌خواهیم باید تلاش بیشتری هم بکنیم و باید فرهنگ کارمان را تقویت کنیم.
وی افزود: بار اصلی در این زمینه بر دوش رسانه‌ها است که در حال حاضر تنها رسالت خود را رساندن حرف مردم به گوش مسوولان می‌دانند، در حالی که وظیفه‌ی آموزش و تبیین حقایق هم بخشی از وظایف آنها است.

صندوقهای بازنشستگی ورشکست شده‌اند
وی به افزایش سن بازنشستگی در بسیاری کشورهای جهان هم اشاره کرد و افزود: در بسیاری کشورهای جهان به ازای هر شش تا هفت کارمند، یک بازنشسته داریم، اما در ایران تعداد بازنشسته ها از کارکنان بیشتر است.
وی افزود: ما در کشور حدود چهار میلیون کارمند داریم و ما به ازای آن ۴.۵ میلیون بازنشسته داریم که بسیار آمار بالایی است.
قدیری ابیانه گفت: علاوه بر این امید به زندگی هم در کشور نسبت به پیش از انقلاب بیش از ۲۰ سال افزایش یافته است. قبل از انقلاب امید به زندگی ۵۲ سال بود و فرد به طور میانگین بعد از ۳۰ سال کار، تنها دو سال حقوق دریافت می‌کرد، اما در حال حاضر امید به زندگی به ۷۶ سال رسیده و فرد بعد از بازنشستگی ۲۶ سال حقوق می‌گیرد و همین امر موجب شده صندوقها ورشکسته شوند.
وی افزود: در همه‌ی کشورهای جهان سن بازنشستگی را به میزان چشمگیری افزایش داده‌اند، طوری که در آلمان و ایتالیا به ۶۷ سال و در آمریکا به ۶۷.۸ سال رسیده و آمریکا در نظر دارد سن بازنشستگی را تا ۷۰ سالگی افزایش دهد.
وی افزود: در حال حاضر اگر دولت به صندوقها کمک نکند، آنها از عهده‌ی پرداخت حقوق بازنشستگان بر نمی‌آیند و همین‌ها فشار بر دولتها را افزایش داده است.

درباره‌ی اختلاسها اغراق می‌شود!
او به اختلاسهای صورت گرفته هم اشاره کرد و افزود: برخی به صورت اغراق‌آمیز عنوان می کنند که تمام اموال کشور اختلاس شده و اگر این مبالغ به هر ایرانی داده می‌شد ایران گلستان می‌شد و شعار می‌دهند « اگه اختلاسها کم بشه، مشکل ما حل می‌شه» درحالی که سهم هر ایرانی از اختلاس سه هزار میلیارد تومانی تنها ۳۷ هزار تومان می‌شود و اگر سهم هر ایرانی از تمام اختلاسهای صورت گرفته تا به امروز را حساب کنیم حدود ۱۰۰ هزار تومان به ازای هر نفر می‌شود.
وی افزود: قطعاً این اختلاسها نباید رخ دهد، اما نباید در ارتباط با آنها اغراق هم صورت بگیرد.
قدیری ابیانه گفت: از طرفی برخی عنوان می‌کنند که با اختلاسگران برخورد نمی‌شود که صحت ندارد و خیلی از آنها دادگاهی و اعدام شده‌اند اما رسانه ها آنچنان که باید اینها را بازتاب نمی‌دهند.
وی به پولهای بلوکه شده‌‌ای که آزاد گردیدند نیز اشاره کرد و افزود: در دولت قبل پول بدون پشتوانه چاپ شد و آقای جهانگیری معاون اول دولت سابق عنوان کرد که پشتوان‌یه ما برای چاپ پول همین پولهای بلوکه شده است و این یعنی اینکه این پولها از قبل خرج شده است و دولت آقای رییسی تنها صندوق خالی تحویل نگرفته بلکه صندوق بدهکار تحویل گرفته است که در حال حاضر تنها سود این بدهیها که باید این دولت پرداخت کند، ماهانه ۱۰ تا ۱۲ هزار میلیارد تومان است.