هاتف‌خبر – سید حسین ضیابری سیدین – نمایندگان مجلس واقعاً باید زبان گویای مردم باشند و با نظمی حسابشده مشکلات جامعه را یکی‌یکی در صحن مجلس مطرح کرده و راه‌حلهای ویژه برای برون رفت از مشکلات، ارائه دهند و از کارهای نمایشی نخ‌نما شده هم بپرهیزند.
زمانی که نماینده‌ی شهرستان صومعه‌سرا در مجلس شورای اسلامی روز یکشنبه ۲۲ امرداد ماه ۱۴۰۲ حل مساله‌ی واردات برنج و رنج شالیکاران گیلانی را در ضرب‌الاجل یکهفته‌یی به استعفای دستجمعی نمایندگان شمال کشور گره زد، بدون شک هیچیک از کشاورزان تهدید وی را جدی نگرفتند و می‌دانستند که این موضوع تنها می‌تواند جنبه‌ی نمایشی داشته و خوراکی هم برای رسانه‌های وابسته باشد.
حالا که حدود یکماه از سخنان تهدیدآمیز سیدکاظم دلخوش نماینده‌ی شهرستان صومعه‌سرا مبنی بر انتقاد وی از واردات برنج و لزوم اجرای سیاستهای حمایتی از برنجکاران شمال کشور و اینکه اگر تا هفته‌ی آینده وضع ما روشن نشود، استعفای نمایندگان استانهای شمالی روی میز هیات رئیسه‌ی مجلس خواهد بود، چند پرسش اساسی از وی مد نظر است که امیدواریم پاسخی در این زمینه وجود داشته باشد.
۱) آیا پس از پایان ضرب‌الاجل یکهفته‌یی به وسیله‌ی نماینده‌ی یاد شده، تلاشی برای گرفتن امضای استعفای نمایندگان استانهای شمالی کشور صورت پذیرفته است؟
۲) آیا کشاورزان باز هم فرصت دارند که برنج کهنه‌ی سال پیش خود را که روی دست آنها مانده و در حال “خرک کردن” است، نگهدارند و خریدار نداشته باشند تا مجلس مصوبه‌یی داشته باشد و اقدام عملی دولتمردان را نیز در اجرای آن مصوبه ببینند؟
۳) آیا صرف اینکه گفته شود ظرف یکهفته باید تکلیف مشخص شود وگر نه استعفا روی میز است، می‌تواند گره از حل مساله‌ی کشاورزان بگشاید؟
۴) تا کی می‌توان جامعه را با گفتاردرمانی و رفتارهای نمایشی از آسیبهای مختلف اجتماعی و اقتصادی به دور داشت؟ آیا فکر کردیده‌اید در زمان سخنرانی شما همه‌ی کشاورزان این سخنان را باور کرده‌اند؟
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
