اگر قرار است ارزش همه چیز واقعی شود اول از همه حقوقها و درآمدهای مردم باید واقعی گردد!

هاتف‌خبر – هر روز می‌شنویم که یک یا چند کالا و خدمات افزایش قیمت یافته و مردم همواره در سیکل افزایش قیمت کالاها و ناترازی آن با درآمدهایشان دست و پا می‌زنند.
به گزارش «هاتف‌خبر» یکروز گندم گران می‌شود، یکروز برنج، یکروز قند و شکر، یکروز تن ماهی و… اما مشخص نیست یک کارگر یا فردی که درآمدی ثابت دارد چگونه باید از پس اینهمه گرانی و تورم برآید؟
آمارهایی هم که ارائه می‌شود به نظر مردم چندان با واقعیت همخوانی ندارند چون افراد جامعه اینروزها بیش از همه نگران افزایش قیمت کالاهای اساسی هستند و تامین معاش بسیار سخت شده است.
در چند روز گذشته موضوع افزایش قیمت نان هم بر نگرانمیهای مردم افزوده است چون نان قوت غالب مردم به ویژه قشرهای کم‌درآمد جامعه است.
هر چند موضوع گرانیهای چند روزه‌ی گذشته تنها به نان محدود نمی‌شود بلکه خدمات و بخش انرژی را هم باید به این نگرانیها افزود اما باید این نکته را یادآوری که اگر قرار است تنظیم قیمتها به دست بازار و به صورت عرضه و تقاضا باشد به طوری که هر چند وقت یکبار، فنر قیمت کالاها یا خدمات فشرده و سپس رها گردد، بنا بر این باید حقوقها، یارانه‌ها و درآمدهای مردم نیز متناسب با افزایش قیمت کالاها در بازار، افزایش پیدا کند.
این چه عدالتی است که قیمتهای بازار افزایش پیدا می‌کرد اما درآمدها متناسب با آن افزایش، تغییری نمی‌یابد؟

در همین قضیه افزایش قیمت نان مگر سال گذشته گفته نمی‌شد نانواییها با مجهز شدن به سیستم کارتخوان ویژه کنترل می‌شوند و دولت مثلاً می‌تواند ردیابی کند که یک خانوار چقدر نان خریده است؟ حالا چه شده که دوباره احساس می‌شود باید قیمت نان افزایش یابد؟
هر چند برکسی پوشیده نیست که با توجه به افزایش تورم در یکسال گذشته حتماً قیمت نان هم افزایش می‌یابد چون هزینه‌های نانواییها نیز افزایش یافته است اما معلوم نیست چرا تنها باید مردم و قشرهای کم‌درآمد جامعه جور و بار این افزایش قیتمها را تحمل کنند؟
مگر یارانه‌ی دهکهای ضعیف جامعه یا درآمد آنها افزایش یافته است؟
مگر هنوز سر حقوق ماهانه‌ی کارگران حرف و حدیث وجود ندارد؟
مگر کسی که درآمد ماهانه حدود ۱۰ میلیون تومان دارد پولش خودبه‌خود اضافه می‌شود که بتواند از پس گرانیهای جورواجور کالاها و خدمات برآید؟
چرا کسی به فکر افراد کم درآمد جامعه نیست؟