هاتف‌خبر – خیلی صریح باید گفت دولت محترم نه تنها در برابر گرانی روزافزون کالاها و خدمات مختلف دست روی دست گذاشته و اقدامی که مردم لمسش کنند و کاری که موثر باشد را انجام نمی‌دهد، بلکه از طریق هزینه‌تراشی و مالیات‌تراشی مداوم، فشار مالی و هزینه‌ای را بربخش تولید و بدنه اقتصاد افزایش می‌دهد که روشن است در نهایت این مردمند که باید هزینه آن را پای صندوق بپردازند.
هاتف‌خبر – خیلی صریح باید گفت دولت محترم نه تنها در برابر گرانی روزافزون کالاها و خدمات مختلف دست روی دست گذاشته و اقدامی که مردم لمسش کنند و کاری که موثر باشد را انجام نمی‌دهد، بلکه از طریق هزینه‌تراشی و مالیات‌تراشی مداوم، فشار مالی و هزینه‌ای را بربخش تولید و بدنه اقتصاد افزایش می‌دهد که روشن است در نهایت این مردمند که باید هزینه آن را پای صندوق بپردازند. به گزارش «هاتف‌خبر» این مطلب را «روزنامه اطلاعات» نوشته و آورده است که: دولت باید پاسخ دهد آیا این مردمند که همیشه باید سختی بکشند و فشار را تحمل کنند تا دولت خرجش را در بیاورد و کسری بودجه‌اش یا اثر تحریم‌ها بر اقتصاد را جبران کند، یا این دولت است که وظیفه بدیهی تامین رفاه مردم بر دوشش قرار گرفته است؟ احتمالاً جای مردم و دولت عوض نشده است؟ مردم به درستی می‌پرسند برنامه‌های مشخص دولت برای کاهش قیمت‌ها و گرانی‌ها چیست؟ آنان به حق می‌گویند ما ارزانی نمی‌خواهیم فقط کاری کنید که هر روز با دیدن قیمت‌های جدید و بالاتر که هیچ متر و ملاک و معیاری ندارد، غافلگیر نشویم و ثبات قیمتی حاکم شود تا مگر نفسی تازه کنیم. افکار عمومی از دولت و مجموعه حاکمیت می‌پرسد تامین رفاه مردم کجای برنامه‌ها قرار دارد و اصلاً در عمل و نه حرف اولویتی برای آن موجود هست؟ به نظر، پاسخ این سوال منفی است. تا کی باید فقر گسترش یافته و سفره مردم کوچک شود و دولت در واکنش، حرف‌های بی‌عمل و وعده تحویل داده، سکوت کرده یا منتقدان را نکوهش کند؟ مردم با چه زبانی بگویند: آقا نداریم بخریم و بخوریم و بپوشیم و زندگی کنیم؟. با چه زبانی بگویند استانداردهای زندگی پایین آمده، دارو و درمان، بیمارستان، گوشت و مرغ، لوازم یدکی و لاستیک، اجاره خانه، تحصیل و پوشاک و صدها قلم کالا و خدمات دیگر گران شده و درآمدهای ناچیز اکثریت مردم توان پرداخت آن را ندارد؟ چگونه بگویند تفریح و خیلی چیزها برایشان آرزو شده است و رو به دست دوم و دست سوم فروشی آورده‌اند؟
چگونه بگویند مدارس دولتی برای ثبت نام پول می‌گیرند و اگر هم پرداخت نکنند با ایجاد ده‌ها مانع و بهانه، والدین را مجبور می کنند؟ چگونه بگویند چرا سایت‌های گرانفروش بلیت هواپیما را برای همیشه مسدود نمی‌کنید؟ چرا به بهانه‌های مختلف از جمله حمایت از تولید، مدام قیمت‌ها را افزایش می‌دهید؟ حمایت از تولید خوب است اما حمایت از جیب مردم کجای این معادله است؟ چرا قیمت خودرو با ترفندها و جنگ‌های زرگری مدام گران می‌شود ؟ چرا با ده‌ها عذر و بهانه جلوی افزایش حقوق کارگران و کارمندان متناسب با تورم را می‌گیرید؟ چرا یک مدیر باید ده‌ها برابر یک کارگر و کارمند حقوق بگیرد، مگر چه هنری می‌کند ؟ تکلیف عدالت در پرداخت دستمزدها چه شد؟ چرا امسال و درکوران رشد شدید تورم، رقم یارانه نقدی افزایش نیافت؟ چرا هرگاه صحبت از افزایش حقوق قشر ضعیف می‌شود، بلافاصله یاد رشد نقدینگی می‌افتید و کارشناسان ویژه به خط می‌شوند؟ چرا بانک‌ها دیگر تسهیلات خرد به مردم نمی‌دهند و برای تهدیدهای بانک مرکزی هم تره خرد نمی‌کنند؟ چرا سازمان حمایت به سازمان گران‌سازی تبدیل شده و به علاوه، بازوی بازرسی‌اش از کار افتاده است؟ مردم خطاب به دولت می‌گویند مگر از حرف و وعده و مصاحبه و اعلام برنامه، درآمد و قدرت خرید مایحتاج در می‌آید؟ مگر رونمایی روزانه از آمارهای کاهش تورم و پیشرفت و رشد اقتصادی وغیره، موجودی کارت یا پول خرید می‌شود؟
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
