هاتف‌خبر – این روزها در محافل ومجالس ودر فضای مجازی شایعه ی تخریب آرامگاه استاد پورداوود همه دوستان عرصه علم وفرهنگ وهنر جامعه را آزرده خاطر نموده است.حتی اگر این خبر تا حد شوخی هم باشد که البته شوخی بسیارزشت وبی مزه ورنجش آوری هم می باشد باز هم جای نگرانی دارد.
هاتف‌خبر – این روزها در محافل ومجالس ودر فضای مجازی شایعه ی تخریب آرامگاه استاد پورداوود همه دوستان عرصه علم وفرهنگ وهنر جامعه را آزرده خاطر نموده است.حتی اگر این خبر تا حد شوخی هم باشد که البته شوخی بسیارزشت وبی مزه ورنجش آوری هم می باشد باز هم جای نگرانی دارد. پرسش اساسی این است که چرا حق نشناسی واحترام نگذاشتن به مفاخر وفرهیختگان وفرزانگان در جامعه رواج پیدا کرده است.پخش همین شایعه نشانه بارز قدرنشناسی از بزرگان جامعه می باشد.چرا مسئولین امور فرهنگی جامعه میراث دارخوبی نیستند؟چرا قدر شناسی از زحمات کسانی که برای ارتقاو اعتلا علم وفرهنگ این مرز وبوم خون دلها خورده اند آنطور که باید وشایسته است بعمل نمی آید.
استاد ابراهیم پورداوود متولد ۲۰ بهمن ۱۲۶۴می باشند که درتاریخ ۲۶ آبان ۱۳۴۷چهره در نقاب خاک کشیدودر سبزه میدان رشت کوچه آفخرا در آرامگاه خانوادگی از ملک شخصی خودشان بخاک سپرده شد این آرامگاه در سال ۱۳۸۲ به شماره۸۷۸۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید. طبق اسناد بجا مانده مراسم خاکسپاری و گرامیداشت ایشان با تشریفات باشکوهی انجام شدعلاوه بر رشت در شهرهای مختلف ایران شیراز و اصفهان وکرمان ودر کشور های دیگر ازجمله آلمان،هند،پاکستان،فرانسه هم مراسم های برای ایشان برپا شد. آنانی که برای ایشان مراسم های باشکوهی برگزارمی کردنند هرگز فکر نمی کردنند که کمی بیشتر از نیم قرن فرزندانشان این انسان فرهیخته وخدوم را چنین از یاد ببرنند تا جایی که حتی شهرداری رشت حاضر نشده یک تابلو در سرکوچه آفخرا جهت اطلاع عموم از وجود چنین آرامگاهی نصب کنندومتاسفانه با توجه به اینکه آرامگاه استاد پورداوود کاملا چسبیده به دیوار اداره آموزش وپرورش می باشدوآموزش وپرورش که خودش باید پیشگام ارج گزاری از خدمات مفاخرفرهنگی جامعه باشند شوربختانه حتی زحمت باز گذاشتن در آرامگاه رابه خودشان نمی دهندطبق بازدیدی که اینجانب از بیرون آرامگاه داشتم وعکس هم گرفتم فکرمی کنم کلیدی که بر در آرامگاه زده شده،ماه هاباز نشده است.
استاد پور داوودهمه عمرپر برکتش رابه تاریخ وفرهنگ دیار ماخدمت کردآوازه نام او در محافل علمی دنیا پیچیده است کسی که عنوان نخستین اوستا شناسی متعلق به اوست.ایشان استاد فرهنگ ایران باستان وزبان اوستایی در دانشگاه تهران بود امروزه دانش پژوهانی که اوستا را به زبان فارسی ساده مطالعه می کنند مدیون زحمات استاد پور داوود هستند.استاد پور داوود با بسیاری از مفاخر هم عصر خود رابطه دوستی داشت از جمله آنان استاد سعید نفیسی پژوهشگر ادبیات فارسی وتاریخ نگار ونویسنده ومترجم وشاعرمی باشد استاد همچنین با کلنل محمد تقی پسیان اولین خلبان تاریخ ایران روابط دوستی داشتند.استاد با محمد علی جمالزاده خالق داستانهای یکی بود یکی نبود رفاقت داشتند. ایشان با استاد دکتر محمد معین صاحب واژه نامه فارسی فرهنگ معین دوستی داشتند.
استاد پورداوودبا توجه بر اینکه از خانواده ای متمکن وملاک وبازرگان بودنند ولی درد اقشار زحمتکش جامعه راخوب می فهمیدنند. این شعر بجا مانده از ایشان حس نوعدوستی و انسانیت ایشان را بخوبی نمایان می سازد. چرا ای کشاورز، ای رنجبر شده رنج کار تو بی برگ وبر تورا نیست جز کهنه کاشانه ای فروریخته واژگون خانه ای
طاهرگوراب – ۱۴۰۲/۲/۱۳ – محمد عین‌اله‌زاده
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
