راه «خوشنامی» از «اعتماد مردم» می‌گذرد

هاتف‌خبر – سیدحسین ضیابری سیدین – اعتبار و معتبر بودن یک فرد چیزی نیست که در کوتاه‌مدت در جامعه به وجود آید بلکه جامعه به مرور زمان به یک شخصیت به عنوان فردی اصیل و معتبر به باور می‌رسد.
در انجام یک مطالعه که چند سال پیش در دانشگاه کالیفرنیا، شرکت‌کنندگان در یک نظرسنجی بیش از ۵۰۰ صفت را براساس اهمیتشان برای دوست‌داشتنی بودن یک فرد رتبه‌بندی کردند.
صفتهایی که در رده‌های بالاتر جدول اعتبارسنجی افراد قرار گرفتند، هیچگونه ارتباط مستقیم با اجتماعی بودن، هوش و یا جذابیت(ویژگیهای درونی) افراد معتبر نداشتند بلکه برعکس مهمترین صفات صمیمیت، شفافیت، ظرفیت درک دیگران و اجتماع، شرکت در کارهای عام‌المنفعه و صفاتی بودند که صداقت یک فرد را در اجتماع نشان می‌دادند.
اینکه افراد دوست‌داشتنی صادق و درستکار هستند، به اعتبار آنها در جامعه می‌افزاید و دقیقاً جامعه به دلیل گرایش به چنین افرادی است که شیادان، دروغگویا، متقلبان و کلاهبرداران را نمی‌پسندد و آنها را دوست ندارد.
مردم جذب شخصیتهایی می‌شوند که آنها را صادق و درستکار بیابند و رفتارشان را در طول سالیان متمادی مورد سنجش قرار داده باشند.

از دیگر سو افراد دوست‌داشتنی خود را به خوبی می‌شناسند و به اندازه‌ی کافی اعتماد به نفس دارند که جامعه را با خود همراه کنند.
آنها به خوبی می‌دانند که دوست‌داشتن جامعه ارزش نیست بلکه مسوولیتی است که به گردن آنها گذاشته می‌شود و به همین دلیل همواره خود را رصد می‌کنند تا کاری نکنند که توده‌های اجتماعی از آنها رویگردان شوند.
به همین دلایل است که در سراسر جهان سلبریتی‌های مردمی به سمت کارهای عام‌المنفعه و نیکوکارانه گرایش پیدا می‌کنند و در ایران هم چنین است.
از دیگر سو تخریب چهره‌های شناخته شده‌ی مردمی در هر جامعه کاری سخت است که از پس هر کس یا گروه یا دسته یا دولت و یا حکومت برنمی‌آید.
اعتبار اشخاص معتبر جامعه هنگامی که حرف و عمل نیکوکارانه انجام می‌دهند مشخص می‌شود و این اعتبار چیزی نیست که بخواهد به جامعه به طور دستوری تزریق شود.
همانطور که فردی به دروغگویی، فریبکاری و منفعت‌طلبی مشهور شد سخت است تا این تصویر از اذهان افراد جامعه پاک شود.
کاری که با علی کریمی یکی از اسطوره‌های فوتبال ایران در هفته‌ی گذشته شد، نشان داد که ارزش و اعتبار یک سلبریتی مثبت را نمی‌توان با یک یا دو سخنرانی و یا چند نوشته خدشه‌دار کرد.
نه تنها بسیاری از مردم نوشته‌های کوتاه و یا طولانی در حمایت از «جادوگر» نوشتند بلکه بسیاری از خواص جامعه هم مجبور به اظهارنظر شدند. مثلاَ دکتر صادق زیباکلام در توئیتی نوشت: «‌آقای علی کریمی نه با نذر مخالفت کرده نه با شعائر دینی. سوال ایشان همانست که من از آقای محسن هاشمی سه سال پیش پرسیدم.
آیا مردم راضی هستند عوارضی که به شهرداری برای خدمات شهری می‌پردازند، صرف تبلیغات ایدئولوژیک نظام شود؟ اگر راضی نباشند، این هزینه‌ها از نظر شرعی چه وجهی پیدا می کنند؟»

موضوع علی کریمی از یک استوری او شروع شد و تا هم‌اکنون ادامه داد. ستاره‌ی فوتبال ایران در اینستاگرامش نوشت: «میلیاردها تومان خرج می‌کنیم نذری بدهیم و در پایان… آرزوی شفای بیماری را داریم که برای نداشتن پول می‌میرد.»
آنطور که رسانه‌های شبکه‌های اجتماعی گزارش دادند به دنبال استوری یاد شده یک روحانی به نام حامدرضا معاونیان در سخنرانی خود با کلماتی زشت و توهین‌آمیز و زننده به علی کریمی تاخت و او را «بی‌شرف»، «احمق» و «الدنگ سلبریتی» نامید.
علی کریمی هم این توهینها را بی‌پاسخ نگذاشت و جواب این روحانی را در اینستاگرامش داد.
به دنبال این موضوع سیل نوشته‌های کوتاه و بلند در حمایت از علی‌کریمی به راه افتاد و نشان داد هنگامی که یک فرد از نظر جامعه معتبر باشد به راحتی نمی‌توان شخصیتش را لگدمال کرد.
مردم خدمات، اقدامات انساندوسته، کمکهای مردمی و… علی کریمی را در زمینه‌های گوناگون به هم گوشزد می‌کردند و نشان دادند که چهره‌ها‌ی خدمتگزار جامعه را در شرایط سخت تنها نخواهند گذاشت.
صادق زیباکلام همچنین در واکنش به تخریب شخصیت علی کریمی در گفت‌وگو با «خبرآنلاین» گفت:: موضوع نذر و نیاز و عاشورا و این چیزها نیست. ما همه دست‌بوس کربلا و عاشورا هستیم. «گناه» علی کریمی چیز دیگری است. علی کریمی تقاص دخالت در سیاست را پس می‌دهد.

وی تاکید کرد: «گناه» او و گناه «کاک وریا غفوری» همان گناه «غلامرضا تختی» بزرگ است. رفتارها، اظهارنظرها و موضع‌گیریهای سیاسی که حکومتها را خوش نمی‌آید. می‌خواهند از علی کریمی آیینه‌ی عبرت بسازند.
دکتر زیباکلام تاکید کرد: به هنرمندان و ورزشکاران این پیام را می‌خواهند برسانند که اگر می‌خواهند در سیاست دخالت کنند، بدانند که سیاست در ایران خیابانی یکطرفه است و فقط در مسیر حکومت مجاز به رانندگی هستند و فقط ورزشکاران هم مخاطب این پیام نیستند.
این فعال اصلاح‌طلب می‌گوید: هنرمندان و سینماگران «تفنگت را زمین بگذار» هم مخاطب بعدی این پیام هستند. سرتان به توپ و دوربین باشد و وارد خیابان یکطرفه‌ی مسائل سیاسی و اجتماعی نشوید. مگر در مسیر «مجاز».
به هر حال آنچه که حتی خواص در باره‌ی علی کریمی این روزها مطرح کرده‌اند در مقایسه با حمایتهای مردمی جز کاهی از کوه نیست.
همگان باید بدانند که اعتبار یک فرد در طول زمان در جامعه خود را نشان می‌دهد و بیهود با انگ‌زنی، بدگویی، دشنام و… خود را خسته نکنند چون مردم راه خود را می‌روند و از کسی در این زمینه مجوز نمی‌گیرند. البته این تنها «فریبکاری» خود فرد است که می‌تواند «اعتبار به دست آمده» را مورد آسیب و خدشه قرار دهد.