هاتف‌خبر – ستون تازه‌های کتاب در ایران «هاتف» – نسرین پورهمرنگ – قطار استانبول/گراهام گرین/ ترجمه‌ی غلامحسین سالمی و سهیلا فرزین‌نژاد/ نشر کتابسرای تندیس/ ۲۸۸ صفحه
«قطار استانبول» دومین اثر نویسنده‌ی معروف انگلیسی؛ گراهام گرین است که با این اثرش به شهرت فراوان می‌رسد. این اثر داستانی نخستین بار در سال ۱۹۳۲ منتشر شد و وقایع رمان در قطاری می‌کذرد که از «اوستند»؛ شهری در فنلاند، روانه‌ی استانبول می‌شود. این‌رمان با نام «قطار سریع‌السیر شرق» در آمریکا چاپ شد. «هنری گراهام گرین» در ۱۹۰۴ در انگلیس به دنیا آمد. به خاطر بیماری‌های روحی، دوران نوجوانی بسیار سختی را سپری کرد. بارها تا مرز خودکشی پیش رفت، اما موفق نشد. به مدت شش ماه هر ماه یک بار به جنگلی دورافتاده می‌رفت و یک گلوله در خشاب چرخنده یک رولور شش تیر قرار می‌داد، خشاب را می‌چرخاند و لوله تپانچه را به شقیقه‌اش می‌گذاشت و ماشه را می‌چکاند. در هر شش بار گلوله‌ای شلیک نشد؛ و به گفته خودش هجوم آدرنالین در شرایط ترس و هیجان بسیار، ترکیبات شیمیایی خونش و متعاقب آن روحیه‌اش را تغییر می‌داد و افسردگی‌اش را موقتاً درمان می‌کرد. وی چهارمین فرزند از شش فرزند چارلز هنری و ماریون گرین بود. پدرش مدیر یک مدرسه بود.دوران ابتدایی را در مدرسه‌ی پدرش تحصیل کرد و سپس در آکسفورد ادامه‌ی تحصیل داد.
گرین از روحیه‌یی انقلابی برخوردار بود. در ۱۹۲۳ به مدت فقط چند هفته به عضویت حزب کمونیست انگلستان پیوست. وی خود در این باره می‌نویسد: «شوخی مختصری با آن کردم. در سال ۱۹۲۳ آدم هنوز می‌توانست به انقلاب اکتبر اعتقاد داشته باشد… عضویت من در حزب فقط چهار هفته طول کشید و بعد کاملا به پایان رسید» اما همچنان در بسیاری از معرکه‌های سیاسی در گوشه و کنار جهان حضور می یافت و بن‌مایه‌های اصلی داستانهایش از همین وقایع گرفته شده است. وی در پی روایت مصیبت انسان هبوط کرده و دوپارگی‌های ذهنش بود؛ از یکسو جاذبه‌های مرموز شر و از سوی دیگر جاذبه‌های خیر و بی‌معنایی جامعه. این جاذبه‌ها و کشش‌ها، بر ابهامات ذهن انسان در دنیایی پرآشوب می‌افزاید. نخستین مجموعه شعر وی به نام «آوریل‌سرایی» در ۱۹۲۵، منتشر شد. پس از فارغ‌التحصیلی مدتی را در روزنامه‌ی ناتینگهام کار کرد. سپس به عنوان معاون و سردبیر روزنامه‌ی تایمز در لندن مشغول به کار شد. در ۱۹۲۶ به مذهب کاتولیک گرایش پیدا می‌کند. اگرچه خود اصرار داشت که از ایده‌های مذهب کاتولیک در آثارش تاثیر نپذیرفته است، اما منتقدان بر این باورند که وی در «صخره برایتون»، «عالیجناب کیشوت» و «قدرت و جلال» بسیار از مذهب کاتولیک تاثیر پذیرفته است. گرین در سال ۱۹۲۷ با ویوین داریل براونینگ ازدواج کرد و دو فرزند از او آورد. شایعاتی بر سر زبان‌ها بود که وی در اواخر سال ۱۹۴۶ رابطه‌ای جدی را با کاترین والستون، همسر ملاک ثروتمندی به نام «هنری والستون» برقرار می‌کند و این رابطه، مبنایی برای نگارش رمان «پایان رابطه» می‌شود که در ۱۹۵۱ به نگارش درآورد. گرین نویسنده‌ی پرکاری بود و با ولع بسیار می‌خواند و می‌نوشت. کارنامه‌ی زندگی او شامل ۲۲ رمان، ۷ نمایشنامه، ۱۲ فیلمنامه، ۴ کتاب کودک و ۲ زندگینامه‌ی شخصی است. او یک کتاب شعر، چند مجموعه داستان کوتاه و ۵۰۰ نقد فیلم نیز داشته است. گراهام گرین در سال ۱۹۹۱ در سوئیس درگذشت و در ژنو نزدیک چارلی چاپلین به خاک سپرده شد. دغدغه‌ی گرین درآثارش، به تصویر کشیدن بحران‌های اجتماعی و اقتصادی دهه‌ی ۱۹۳۰ بود. وی در آثارش، خوانندگان را به سمت راه حل‌های انقلابی سوق نمی‌دهد. وی بیش از هرچیز، اضمحلال جامعه را به تصویر می‌کشید. برخی منتقدان، وی را نویسنده‌یی ناامید و مایوس از اصلاح جامعه می‌دانستند؛ اگرچه خودش چنین برچسبی را نمی‌پذیرفت.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
