هاتف خبر – رهبری که هنگام ورود به میهن این پیام بزرگ را به ملت ایران داد: “هر کسی سرنوشتش با خودش است.”
هاتف خبر – ساعت ۹:۲۷ صبح روز ۱۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ “بوئینگ ۷۴۷ ایرفرانس” مردی را پس از حدود ۱۵ سال زندگی در تبعید، به ایران آورد که زندگی و سرنوشت ایران عزیز را تغییر داد و پس از یکدوره مبارزه ی طولانی، بزرگترین انقلاب قرن بیستم در جهان را به ثمر رسانید.
خبرگزاریها حضور و استقبال مردم را بینظیر توصیف نموده و اعلام کردند: صف استقبال کنندگان به بیش از ۳۳ کیلومتر می رسیده است.
امام خمینی(ره) که مرکز، کانون و رهبر انقلاب اسلامی ۵۷ ایران بود پس از ورود به خاک پاک میهن و سخنرانی در “فرودگاه مهرآباد”، عازم “بهشت زهرا” شده و با استقبال گسترده ی مردمی ساعت ۱۳ بعدازظهر در همان مکان برای خیل مشتاقان سخنرانی کردند، صحبتهایی که تاریخ این مملکت را دوباره از نو نوشت.
پرتال رسمی امام خمینی(ره) در باره ی متن سخنان یاد شده در “فرودگاه مهرآباد” می نویسد: “ما پیروزی مان وقتی است که دست این اجانب از مملکتمان کوتاه شود و تمام ریشه های رژیم سلطنتی از این مرز و بوم بیرون برود و همه رانده بشوند … ما باید از همۀ طبقات ملت تشکر کنیم که این پیروزی تا اینجا به واسطۀ وحدت کلمه بوده است. وحدت کلمۀ مسلمین ـ همه، وحدت کلمۀ اقلیتهای مذهبی با مسلمین، وحدت دانشگاه و مدرسۀ علمی، وحدت طبقۀ روحانی و جناح سیاسی. باید همه این رمز را بفهمیم که وحدت کلمه رمز پیروزی است؛ و این رمز پیروزی را از دست ندهیم و ـ خدای نخواسته ـ شیاطین بین صفوف شما تفرقه نیندازند….”
بنا بر نوشته ی همین منبع، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در بهشت زهرا”ی تهران هم در همین روز در سخنانی به ملت ایران گفتند: “ملت در صد سال پیش از این، صد و پنجاه سال پیش از این ملتی بوده، یک سرنوشتی داشته است و اختیاری داشته ولی او اختیار ما را نداشته است که سلطانی را بر ما مسلط کند. ما فرض می کنیم که این سلطنت پهلوی، اول که تأسیس شد ما فرض می کنیم که به اختیار مردم بود و مجلس مؤسسان را هم به اختیار مردم تأسیس کردند، این اسباب این می شود که ـ بر فرض اینکه این امر باطل صحیح باشد ـ فقط رضاخان سلطان باشد؛ آن هم بر آن اشخاصی که در آن زمان بودند. و اما محمدرضا سلطان باشد بر این جمعیتی که الآن بیشترشان ـ بلکه الاّ بعضِ کم، بعض قلیلی از آنها ـ ادراک آن وقت را نکرده اند، چه حقی داشتند ملت در آن زمان سرنوشت ما را در این زمان معین کنند؟ بنابراین سلطنت محمدرضا اولاً که چون سلطنت پدرش خلاف قانون بود و با زور و با سرنیزه تأسیس شده بود، مجلس غیرقانونی است، پس سلطنت محمدرضا هم غیرقانونی است. و اگر سلطنت رضا شاه فرض بکنیم که قانونی بوده، چه حقی آنها داشتند که برای ما سرنوشت معین کند؟ هر کسی سرنوشتش با خودش است. مگر پدرهای ما ولیّ ما هستند؟ مگر آن اشخاصی که در صد سال پیش از این، هشتاد سال پیش از این بودند، می توانند سرنوشت ملتی را که بعدها وجود پیدا می کنند آنها تعیین بکنند؟ این هم یک دلیل که سلطنت محمدرضا سلطنت قانونی نیست. علاوه بر این، این سلطنتی که در آن وقت درست کرده بودند و مجلس مؤسسان هم ما فرض کنیم که صحیح بوده است، این ملتی که سرنوشت خودش با خودش باید باشد در این زمان می گوید که ما نمی خواهیم این سلطان را. وقتی که اینها رأی دادند به اینکه ما سلطنت رضا شاه را، سلطنت محمدرضا شاه را، رژیم سلطنتی را نمی خواهیم، سرنوشت اینها با خودشان است. این هم یک راه است از برای اینکه سلطنت او باطل است.
حالا می آییم سراغ دولتهایی که ناشی شده از سلطنت محمدرضا و مجلسهایی که ما داریم. در تمام طول مشروطیت ـ الاّ بعض از زمانها آن هم نسبت به بعض از وکلا ـ مردم دخالت نداشتند در تعیین وکلا! شما الآن اطلاع دارید که در این مجلسی که حالا هست ـ چه مجلس شورا و چه مجلس سنا ـ و شما ملت ایران هستید، شما ملتی هستید که در تهران سکنی دارید، من از شما مردم تهران سؤال می کنم که آیا این وکلایی که در مجلس هستند ـ چه در مجلس سنا و چه در مجلس شورا ـ شما اطلاع داشتید که اینها را خودتان تعیین کنید؟ اکثر این مردم می شناسند این افرادی را که به عنوان وکیل مجلس سنا یا مجلس شورا در مجلس هستند یا این هم با زور تعیین شده بدون اطلاع مردم؟…”
پ.ن. بدون شک منابعی بسیار فراوان در مراکز گوناگون برای بررسی، تجزیه و تحلیل سیر تاریخ تکوین و ثمربخشی انقلاب اسلامی وجود دارد که می تواند در باره ی انگیزه ها، ریشه ها، پیشرفت و به نتیجه رسیدن انقلاب اسلامی ایران، مورد بهره گیری و استناد پژوهشگران، استادان دانشگاه، تحلیلگران، شخصیتهای سیاسی، اجتماعی، دانشگاهی، حوزوی و رسانه های گروهی قرار بگیرد، اما اهل قلم بهتر می دانند که بهره گیری از گفته ها، مدارک و اسناد، از منابع رسمی و شناخته شده ی معتبر برای دستیابی به تحلیل علمی در هر زمینه، برای اسنتاد مفید و موثرتر هستند.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
