هاتفخبر – تازههای کتاب در ایران – نسرین پورهمرنگ – حافظه شهری؛ تاریخ و فراموشی در شهر مدرن/مارک کرینسون/ ترجمهی رضا نجفزاده/ انتشارات علمی فرهنگی/ 304 صفحه
کتاب « حافظه شهری؛ تاریخ و فراموشی در شهر مدرن»، بررسی و تحقیقی میان رشتهیی از حافظهی شهری در شهرهای مدرن برخی نقاط دنیاست. مولف به تجزیه و تحلیل تحولات و پدیدههای شهری در شهرهای مدرن و پسامدرن از دیدگاه جامعه شناسی، تاریخ معماری و هنر، روانکاوی، فرهنگ و نظریهی انتقادی میپردازد. وی برای پیشبرد کار خود، با رویکردی نقادانه به تحلیل نظریههای حافظهی شهری و بناها و سازههای فیزیکی میپردازد. کرینسون برای درک بهتر خواننده، اثر خود را با مجموعه یی متنوع از عکس، نقاشی و تصویر آثار هنری همراه ساخته است. برای نویسنده پیگیری این موضوع از اهمیت برخوردار است که نشان دهد، نظریههای مربوط به حافظهی شهری چگونه توانستهاند در ساختن یا بازسازی فضاهای شهرهای مدرن و البته پسامدرن در دورهی پساصنعتی نقش ایفا کنند. وی به دنبال کشف عناصر نمادین این نقشبازی است. مارک کرینسون در این تحقیق تمرکز ویژهیی بر شهر منچستر انگلیس، به عنوان شهری که حیات خود را در دوره ی پساصنعتی ادامه میدهد داشته است. همچنین بر روی سنگاپور امروزی، نیویورک پس از ۱۱ سپتامبر، موزههای مدرن در فضاهای گالریهای شهرهای صنعتی، هنر معاصر، آثار و نوشتههای پل استر، بناهای تاریخی بازسازی شده و آثار نویسندهی آلمانی، وینفرد گئورگ سبلد نیز تمرکز کرده است.
مارک کرینسون برای آشکار ساختن ابعاد آنچه قصد دارد در صفحات این کتاب با خواننده مطرح کند چنین اغاز میکند: «شهرنشینی پسا مدرن» یا حتی چنان که گفته اند «پسا شهرنشینی»، با گذشته به مثابه چیزی برخورد میکند که باید به طور گزینشی نقل شود؛ به عبارتی با گذشته به مثابه امری از بنیاد کنده برخورد می کند؛ «تضعیف» مراکز شهری برای احیای اشکال گمشده یا اساطیری زندگی عمومی، بناهای تاریخی که کمی بیش از لاشه های کار کردهای سابق اند، فضاهای تالارها با آجرهای تمیز کاری شده و اندرونی هایی که با وسایل جدید پر شده اند، « اندرونیهای تاریخی» ای که گویی لعاب و جلا داده شده اند، نماهایی که حفظ شده، اما داخلشان خالی شده و به کلی بازسازی شده اند و موزههای جدیدی که در آسیابها، انبارها و نیروگاههای قدیمی تاسیس شده اند. برخی از اینها نوستالوژی خفت یا حافظه ای دردآلودند و پارادوکس آنجاست که این در زمینه ای عمل می کند که محرومیت به طور فزاینده در شهر پسا صنعتی به حاشیه رانده شده، در حالی که در نقاط دیگر جهان حلبی آبادها به طرزی بیسابقه افزایش پیدا کرده اند. ساکنان حلبی آبادها اکنون یک سوم جمعیت شهری جهان را تشکیل میدهند و تقریبا 921 میلیون نفر منظره ای واقعا دیکنزی را در اغلب شهرهای به سرعت رو به گسترش جهان به وجود می آورند. چنان که مایک دیویس مینویسد «آنها نقاط ناجور منظرههای خیال انگیز کلی و پارک های تک منظوره مسکونی اند… که در آنها طبقات متوسط جهانی روز به روز بیشتر ترجیح میدهند که عزلت پیشه کنند.» این کتاب در ۳۰۴ صفحه برای علاقمندان به مباحث جامعه شناسی و اندیشههای نوین در تحلیل فضاهای شهری و اجتماعی مفید است.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.