ما فراموش شدگانیم

هاتف خبر – محمد عین الله زاده – اوج گیری و رکودزنی آمار مبتلایان و تلفات انسانی ویروس کرونا بسیار نگران کننده است و ضرورت علاج فوری را می طلبد.
با توجه به تجربه 9 ماه اخیر این ویروس مرگبار در ایران و جهان دیگر هیچ توجیه و کم کاری مورد پذیرش جامعه نیست.
یقیناً مردم باور ندارند که دولت توان قرنطینه کردن و تعطیلی یک ماه بخشهای عظیم از کشور را ندارد.
تعطیلی سراسری موثرترین و نتیجه بخش ترین راهکار پیش رو جامعه است که می تواند زنجیره این ویروس خطرناک را قطع کند. با تعطیلی بخشهایی از فعالیت اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی جامعه این ویروس به خودی خود مهار و در نهایت از بین خواهد رفت البته به شرط آنکه در دولتمردان همت داشته باشند.
اگر دولت پرداخت اقساط وامها مردم را چند ماه به تعویق اندازد، چند ماه پول آب، برق، گاز و دیگر خدمات دولتی را نگیرید، چند میلیون به حساب سرپرست خانوارها واریز کند، مقررات سختگیرانه ترددهای شهری و بین شهری را اعمال کند حتماً می تواند به طوری چشمگیر از میزان مبتلایان ومرگ و میر ناشی از این بیماری بکاهد.

یقیناً توجیه ناصوابی خواهد بود اگردولت بار مالی اجرایی شدن قرنطینه را بهانه قرار دهد. دولت می تواند با برداشت از صندوق ذخیره ارزی کشور بودجه اجرای شدن چنین امری مهم را تعیین کند مسلماً وجود صندوق ذخیره ارزی برای روز مبادا است و امروز مبرم ترین روز مبادا هست.
صحبت از جان انسانها است، صحبت از سلامتی و حفظ جان قشر فرهیخته و فداکار پزشک و کادر درمانی کشور است که با سرمایه هنگفت صرف عمر و مال به این مدارج علمی رسیده اند.
صحبت از پر شدن آرامستانهای کشور و داغدارشدن هموطنان عزیزمان است که حتی نمی توانند برای درگذشتگانشان مراسمی درخور و شایسته بر پا کنند.

باید به دولتمردان و مجلسیان گفت که هرگاه دعواها و خط و نشان کشیدنهای زرگری شما تمام شد هر گاه دولت از شعارها و شاخصهای خودنگاشته شده فارغ گشت، اگر از اعلام روزها و مژده های بی حاصل رهایی یافت، کمی هم به فکر ملک و ملت باشد و یادی از مردمی که دیگر هیچ رمقی برایشان باقی نمانده و هر روز سفره هایشان کوچک و کوچکتر می شود و در فقر، فلاکت و بدبختی غوطه ور هستند هم بکند، به خودکشی ها که حالا به سنین نوجوانانی رسیده هم حساسیت نشان بدهد، به آمار هولناک طلاق هم نگاهی بیاندازد. به رقم میلیونی معتادان به مواد مخدر، رقم میلیونی جوانان تحصیلکرده جویای کار، رقم میلیونی جوانانی که در سنین ازدواج هستند اما به دلیل شرایط بد اقتصادی قادر به تشکیل زندگی مشترک نیستند هم نگاهی بکنند.
شوربختانه جامعه ما دارد سیر قهقرایی طی می کند که معلوم نیست به کجا داریم سقوط می کنیم؟ روز به روز از تعداد قشر متوسط جامعه کاسته می شود و به تعداد بیشمار افراد فقیر افزوده می گردد، شاید قشر فقیر جامعه به فقرشان عادت کرده باشند اما یقیناً فقیر شدن قشر متوسط جامعه حتماً پیامدهایی ناگوار را در پی خواهد داشت.
توقع ما از نمایندگان مجلس خیلی زیاد نیست حضرات هرگاه ماشین های چند صد میلیونی قسطی خود را دریافت نمودند،دهرگاه پیش پول میلیونی رهن خانه هایشان را اخذ کردند. هرگاه چانه زنی شان بر سر تعیین حقوق و مزایا میلیونی شان تمام شد. هرگاه از نتیجه بخش بودن واکسن آنفلوآنزایی که تزریق نمودند، اطمینان حاصل کردند و…اگر بعد از این کارهای مهم و حیاتی برایشان وقتی باقی ماند، یادشان باشد که نمایندگان ملت هستند.
ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد