هاتف‌خبر – سیدحسین ضیابری سیدین – این روزها هر جا که بروی و سر صحبت باز شود، حرف از چین است، تقلب، جنس بنجل، حرکت خزنده و به تازگی قرارداد ۲۵ ساله، جزو موضوعاتی هستند که مردم در واکنش به مساله ی چین مطرح می کنند. اینکه چینی‌ها پس از قبضه کردن بازار داخلی با جنسهای بنجل خودشان حالا پای عقد قراردادی می روند که ماهیت آن برای مردم مشخص نیست، بیشتر آنها را کلافه کرده است. حتی مجلس اصولگرا که تصور می شد ضدیت آنها با دولت به حدی باشد که بتواند در پاسخگو کردن دولت با ملت نقش ایفا کند، حالا در زمینه‌ی این موضوع متوجه شده از خود اختیار و قدرت ندارد.
هاتف‌خبر – سیدحسین ضیابری سیدین – این روزها هر جا که بروی و سر صحبت باز شود، حرف از چین است، تقلب، جنس بنجل، حرکت خزنده و به تازگی قرارداد ۲۵ ساله، جزو موضوعاتی هستند که مردم در واکنش به مساله ی چین مطرح می کنند. اینکه چینی‌ها پس از قبضه کردن بازار داخلی با جنسهای بنجل خودشان حالا پای عقد قراردادی می روند که ماهیت آن برای مردم مشخص نیست، بیشتر آنها را کلافه کرده است. حتی مجلس اصولگرا که تصور می شد ضدیت آنها با دولت به حدی باشد که بتواند در پاسخگو کردن دولت با ملت نقش ایفا کند، حالا در زمینه‌ی این موضوع متوجه شده از خود اختیار و قدرت ندارد. اعتراض به انبوه واردات کالاهای نامرغوب چینی در حالی در چند سال گذشته بالا گرفته که بسیاری تصور می کردند دولت در زمینه‌ی تجدید رابطه با چین نظر خود را تغییر دهد و جلوی ورود این کالاهای بنجل را بگیرد و کالاها پس از ارزیابی وارد بازار مصرف شود، که آنهم نشد. حالا ایران با حضور گسترده ی چینی‌ها که بازاری خوب و مناسب داخل این کشور یافته اند روبه رو هستند و فضایی کاملاً آماده را برای جولان کالاهای بنجل خود پیش رو می بینند. این امر در شرایطی است که بخش اعظم کالاهای چینی را واردکنندگان داخلی نیز به دلیل آشنایی با نیاز بازارهای داخلی و شکلگیری نظام توزیع پرسود کالاهای نامرغوب در دست دارند.
اینروزها نیز جسته و گریخته از قرارداد ۲۵ ساله با کشور چین سخن به میان می آید. هنوز کسی به درستی از ماهیت این قرارداد آگاهی کامل ندارد و پیش نویس منتشر شده ی آن هم به طور مشخص، معلوم نمی‌کند که طرف چینی تا چه میزان می تواند در امور داخلی ایران، دخالت داشته باشد و یا چگونه سرمایه گذاریهای ادعایی در این قرارداد را انجام خواهد داد و منفعت ایران در این بین در کدام بند از قرارداد و چقدر است؟ آنچه مشخص شده این است که کشور جمهوری خلق چین که تاکنون برای کالاهای بنجل و دست چندم خود به ایران از هیچ کوششی فرو گذار نکرده و موفق هم بوده است حالا قطعاً در این ماجرا سود خواهد کرد که پا پیش گذاشته و مشتاقانه خواهان تنظیم، امضا و اجرای این قرارداد است. در چندین روز گذشته نمونه هایی از صید موجودات دریایی خلیج فارس به وسیله ی لنج های چینی با تکنیک ترال در فضای مجازی پخش شده که دل هر ایرانی را به درد می آورد، حالا چرا مسوولان مملکتی دارند با کشوری وارد مذاکرات جدی برای قرارداد ۲۵ ساله‌یی می شوند که حتی به طبیعت و ذخایر این کشور رحم نمی کند؛ بر ما پوشیده است. قراردادی که ابعاد و ویژگیهای آن برای مردم و حتی نمایندگان مجلسی که مورد تایید جمهوری اسلامی هست، توضیح داده نمی شود و محل ابهام و جای پرسش و تحقیق است. چندی پیش بود که وزارت صنایع و معادن از تدابیر ویژه‌‌ی دولت برای مقابله با ورود کالاهای بنجل خبر داد و یا اداره کل استاندارد تهران اعلام کرده بود که ۲۱ کالای نامرغوب چینی مرجوع شده است اما دیدیم که کسی به اعتراضات مقامهای رسمی جمهوری اسلامی هم توجهی نکرده و در پی اعتراض‌های بالا گرفته نسبت به واردات انبوه کالاهای نامرغوب چینی، تنها یک مشت حرف تحویل ملت شده است و همچنان بلکه زمینه های حضور آنها در ایران روز به روز افزایش می یابد. دیگر نباید گفت: «اژدها وارد می‌شود» بلکه باید دانست که «این اژدها مدتها است وارد شده است». هر چند ورود آن بسیار کم سر و صدا، خزنده و آرام بوده اما حالا جامعه دارد ابعاد گوناگون این حضور را به خوبی لمس می کند.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
