اختلافات را کنار بگذارید…/ برای مردم تفاوتی نمی‌کند، چه کسی رئیس باشد

   هاتف‌خبر – سیدحسین ضیابری سیدین – مدتی است که خبرهایی خوشایند از شورای اسلامی شهر رشت به گوش نمی‌رسد. با اینکه ریاست کنونی این شورا با یازده رای بر کرسی ریاست تکیه زده اما برخیها با حضور نیافتن در جلسات و یا با اظهارنظرهای خود نشان می‌دهند که چندان با هم هماهنگ نیستند.
ریشه‌ی اختلافات شورای اسلامی شهر رشت هر چه باشد خوشایند مردم و شهروندان این شهر نیست و آنها که خود با هزار و یک مشکل موجود کشور و استان دست و پنجه نرم می‌کنند اصلاً توجهی به اختلافات داخلی اعضای شورا ندارند.
به نظر می‌رسد اعضای شورای اسلامی شهر رشت اگر می‌خواهند در مدت کمتر دو سال باقی مانده از شورای پنجم منشای اثر خیر و برکت برای شهر رشت باشند باید از همینک یاد بگیرند که اختلافات سلیقه را تبدیل به یک برنامه‌ی جریانساز منفی نکنند و با همدلی و هماهنگی هم به دنبال راهکارهایی برای برون رفت از مشکلات شهری باشند.
شورای اسلامی شهر که خود را منتخب مردم و نماینده‌ی آنها می‌داند باید بداند که وارد کردن فشار و استرس بیشتر در شرایط سخت اقتصادی موجود به شهر و شهروندان به هیچوجه به صلاح مردم و شهر نیست.
استرس‌هایی که به شهروندان انتقال داده می‌شود نه تنها می‌تواند بازخورد منفی برای خود اعضای شورا داشته باشند بلکه با ایجاد هرج و مرج و بی‌نظمی فضای کار و تلاش را از دیگران می‌گیرد و مانع از برنامه‌ریزیهای کلان برای شهر آسیب‌دیده‌ی رشت می‌شود.
در حالی که بیشتر کلانشهرهای کشور تلاش می‌کنند تا با گرفتن بودجه و اعتبار از مرکز و پایتخت، شهرشان را به مرزهای توسعه و پیشرفت برسانند، ما درگیر اختلافات سلیقه‌ی بیش از اندازه هستیم.
آیا فکر می‌کنید برای مردم تفاوتی دارد که چه کسی رئیس باشد؟ اما برای آنها مهم است که منتخبان شهر خود را در سطحی از برنامه‌ریزی ببینند که همواره تلاش می‌کنند تا بهترین ایده‌ها و خلاقیتها برای رشت رقم بخورد.
مردم اگر دریابند که شورای شهرشان در تلاش است تا برنامه‌های مختلف توسعه‌یی برای شهر تدارک نماید بدون شک در اجرای این برنامه‌ها مشارکت خواهند نمود.
درصد مشارکت اجتماعی در اجرای پروژه‌های شهری نشان می‌دهد که شهروندان یک شهر چقدر از منتخبان شهری رضایت دارند و این موضوع می‌تواند ملاک عمل شورانشینان نیز باشد.
فراموش نکنیم که شهروندان به خوبی شعارها را از برنامه‌ریزیها تشخیص می‌دهند و می‌دانند چه کسی تنها شعار می‌دهد و چه کسی مرد عمل است.