در خشونتهای خانگی، کودکان بیش از دیگران آسیب می‌بینند

   هاتف‌خبر – کودک آزاری در رتبه ی نخست گروه خشونتهای خانگی در ایران قرار دارد. پس از آن همسرآزاری، سالمندآزاری و معلول آزاری قرار دارند.
به گزارش هاتف این آمار را رئیس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی ایران اعلام کرده است.
رضا جعفری رئیس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی به ایرنا همچنین گفت: «حقیقت این است که خشونتهای خانگی پدیده‌یی پنهان هستند که در فضای خصوصی خانه صورت می‌گیرد.
بر این پایه تا اینگونه خشونتها گزارش نشوند امکان مداخله نیز وجود نخواهد داشت.
وی افزود: به همین دلیل موضوع مسوولیت‌پذیری شهروندان برای رفع این آسیبهای اجتماعی برای گزارش موارد مشکوک بین اعضای خانواده و محیط آموزشی اهمیتی مضاعف دارد.»
رتبه‌هایمان اصلا خوب نیست. در هیچ چیز رتبه‌ی آبرومندی نداریم. در بداخلاقی و خشونت رتبه ی سوم جهان را داریم، در رشد اقتصادی یکی مانده به آخر هستیم. در آزادی رسانه‌ها، در نرخ تورم، تخریب محیط زیست و نابودی جنگلها، در مدارس غیراستاندارد و تازه‌ترین آمار هم مربوط به آزار و اذیتی است که نسبت به اطفال معصوم و بی‌گناه روا می‌داریم. اصلا انگار ما هیچ یک از درس‌هایمان را خوب فرا نگرفتیم؛ نه درس‌های اخلاقی، نه دستورات دینی، نه عُرف و حقوق کوچکترها و بزرگترها، نه علم، نه دانش، نه … معلوم نیست با دست خودمان داریم به کجا می‌رویم، ره به کجا می‌سپاریم و سر از کدام ناکجاآباد قرار است دربیاوریم.! آخر مردمانی که درحق کودکان بی‌پناه، ناجوانمردی به خرج می‌دهند چگونه می‌توانند نام خود را آدمی بنهند؟ آیا خشونت در حق کودکان نیز حاصل تحریم و رفتارهای غربی‌هاست؟ تا به کی قرار است از خودمان رفع هرگونه مسئولیت اخلاقی و اجتماعی کنیم و و تقصیر همه‌ی نادرستی‌هایمان را به گردن دیگران بیندازیم؟ مردمی که یاد نگیرند مسئولیت خطاها و اشتباهاتشان را بپذیرند و در رفتارهای خود تجدید نظر اساسی نمایند، محکوم به نابودی هستند. مسئولان و قانونگذاران ناکارآمد بیش از سایرین در این هلاکت عمومی تقصیر متوجه‌شان است.