هاتفخبر – در اغلب نظامهای سیاسی نهاد مجلس به دلایل مختلف از جایگاه ویژهای برخوردار است و به دلیل ارتباط نزدیکتر افراد حاضر در آن نسبت به سایر ارکان قدرت وجهه مردمیتر نیز دارد. برخی حتی معتقدند ریشه جنجالی شدن برخی نشستهای مجالس در کشورهای گوناگون جهان نیز به همین نکته بازمیگردد که چارچوبهای رسمی سیاست کمتر در آن به چشم میآید. شاید به همین علت هم باشد که مجلس در ایران خانه ملت هم نامیده میشود و نمایندگان حاضر در پارلمان نیز مدعی وکالت داشتن از جانب ملت هستند.
هاتفخبر – در اغلب نظامهای سیاسی نهاد مجلس به دلایل مختلف از جایگاه ویژهای برخوردار است و به دلیل ارتباط نزدیکتر افراد حاضر در آن نسبت به سایر ارکان قدرت وجهه مردمیتر نیز دارد. برخی حتی معتقدند ریشه جنجالی شدن برخی نشستهای مجالس در کشورهای گوناگون جهان نیز به همین نکته بازمیگردد که چارچوبهای رسمی سیاست کمتر در آن به چشم میآید. شاید به همین علت هم باشد که مجلس در ایران خانه ملت هم نامیده میشود و نمایندگان حاضر در پارلمان نیز مدعی وکالت داشتن از جانب ملت هستند. اما آیا در صحنه عمل نیز شاهد به تصویر کشیده شدن نمایندگی از جانب مردم در خانه ملت هستیم؟ شاید بهتر آن است که برای پاسخ به این پرسش یک مثال را که زمان زیادی هم از آن نمیگذارد با هم مرور کنیم. چند روز پیش بود که نمایندگان مجلس برای آخرین سال حضورشان در قوه مقننه جهت انتخاب هیات رییسه پارلمان رایهای خود را در گلدانهای شیشهای ریختند. پس از شمارش آرا مشخص شد ترکیب هیئت رییسه تفاوت چندانی با سه سال گذشته نداشته است جز آن که یک نماینده اصولگرا جایگزین علی مطهری شد. پس از اعلام نتایج انتخابات هیئت رییسه مجلس تا همین لحظه کسر قابل توجهی از نمایندگان در حال اظهارنظر و تحلیل در این ارتباط هستند. گروهی محمدرضا عارف و فراکسیون امید را عامل حذف مطهری از هیئت رییسه مجلس میدانند، گروهی رایزنیهای پشت پرده علی لاریجانی را سبب حذف نمایندهای با صدایی از رسا از جایگاه هیئت رییسه مجلس میدانند، برخی این اتفاق را به سود اصلاحطلبان ارزیابی میکنند زیرا مسئولیت کارنامه مجلس دهم از دوش آنها برداشته میشود و برخی دیگر نیز جایگزینی عضو فراکسیون ولایی را به جای عضو فراکسیون امید نشانهای از شکست اصلاحطلبان دانستهاند. به طور خلاصه آن که هر نمایندهای از ظن خود مشغول روایتگری برای این موضوع است و تبدیل به تیتر یک رسانههای فارغ از مردم نیز میشود. حال به موازات همین داستان چند روز اخیر آنجا که خانه ملت میخوانندش به آنچه بر ملت در جامعه میگذرد بنگریم؛ چند درصد مردم از آنچه در مجلس گذشت و ظاهراً به مهمترین دغدغه حضرات بهارستاننشین هم تبدیل شده است با خبر هستند و چه میزان از آنها که این خبرها را پی می گیرند برایشان پشیزی ارزش دارد؟ مردمی که به شکل روزانه تحت شدیدترین فشارهای اقتصادی قرار دارند و برای یافتن نان شب شغل دوم و سوم داشتن را بدیهی میدانند، مردمی که سقوط ارزش پول خود و سقوط قدرت خرید را ملموستر از همیشه احساس میکنند، مردمی که عدم قطعیت نسبت به آینده را همچون مانعی در برابر هر تصمیم خود میبینند و… در برابر خبرهایی از جنس این که یکی جایگزین دیگری شد، عارف مقصر حذف او بود، فراکسیون امید پیروز شد یا شکست خورد و… جز آن که همان پاسخ معروف “به جهنم” را بگویند چه خواهند گفت؟! آقایان و خانمهای نماینده که با نزدیک شدن به انتخابات مردمی شدهاید و از مردم میگویید، این ژستها به شما نمیآید و همین بزنگاهها به خوبی نشان میدهد که هدف واقعی از تلاش برای جلب رای مردم چیست. مدت اندک باقی مانده را نیز از منفعت مجلسنشینی بهرهمند شوید که این پایان سیاسی شما است! منبع: بهارنیوز
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.