هاتفخبر – سیدحسین ضیابری سیدین – روزهای پایانی سال و نوروز ۱۳۹۸ را پشت سر گذاشتیم. آیینها و جشنهای ایرانی که همه ریشه در جهان هستی، طبیعت، نظام خلقت و سرشت انسان دارند، بدون کوچکترین تردید از پاکترین، بیآلایشترین و زیباترین جشنهایی هستند که روی کرهی خاکی برگزار میشوند و همواره برای همهی جهانیان پیام صلح، دوستی، مهربانی و انسانیت داشته است.
هاتفخبر – سیدحسین ضیابری سیدین – روزهای پایانی سال و نوروز ۱۳۹۸ را پشت سر گذاشتیم. آیینها و جشنهای ایرانی که همه ریشه در جهان هستی، طبیعت، نظام خلقت و سرشت انسان دارند، بدون کوچکترین تردید از پاکترین، بیآلایشترین و زیباترین جشنهایی هستند که روی کرهی خاکی برگزار میشوند و همواره برای همهی جهانیان پیام صلح، دوستی، مهربانی و انسانیت داشته است. خوشحالی و شادمانی در آیینهای کهن ایرانی بهعنوان یکی از دورنیترین احساسات مثبت و عمیق انسانی، هدیهیی بوده و هست که ایرانیان همواره به جهان هستی اهدا میکنند. بدون در نظر گرفتن روابط حاکم بر موضوعات سیاسی بین دولتها پیام آیینهای باستانی ایران یکی از تاثیرگذارترین پیامهای بشری بر رفتار و حالات دیگر افراد این دهکدهی جهانی است که نقشی پراهمیت و سازنده نیز حتی در زمینهی سلامت روح و روان افراد یک جامعه میتواند داشته باشد. به نظر میرسد در انتقال این پیامهای جانافزا برخی عوامل محیطی، اجتماعی و فردی هم موثر بوده باشند که باید در جای خود مورد بحث و بررسی قرار گیرند. نکتهی دیگر اینکه هر چند یکی از عوامل افزایشدهندهی درصد شادمانی افراد جامعه را شاید بتوان کیفیت زندگی و میزان درآمد خانوار محسوب کرد اما آیینهای کهن و پاک ایرانی ثابت کردهاند که مربوط به یک طبقه از افراد جامعه نیستند و این رابطه، رابطهیی عمیق و درونی با سرشت انسانی دارد. کارشناسان روانشناسی موقعیتهای مکانی و جغرافیایی را هم در زمینهی احساس شادمانی بسیار تاثیرگذار میدانند اما وجود آیینها و جشنهای کهن ایران ثابت کرده است که شادی و شادمانی مرزهای زمان و مکان برای این جشنها را کنار زده و برگزاری این برنامهها مرزهای جغرافیایی را نیز در نوردیده است. اما آنچه امروزه در جامعهی ایران نگرانکننده است سردی و سنگینی حرفها، دیالوگها و سخنانی است که ایرانیان به دلیل شرایط حاکم بر جامعهی خود، با هم دارند. این سخنان و دیالوگها بسیار ناکوک و ناجور هستند. نغمههای شیرین زندگی روحبخش بهاری ایرانیان اینک با سازهایی ناکوک به گوش جهانیان میرسد. نغمههایی که هر چند از اعماق وجودی انسان برمیخیزند اما هنگامی که با وصلههای ناجور نگرانی، دلسردی و یاس همراه میشوند، نمیتوانند آثاری شادیبخش و پیام مهربانی خوشنقش خود را به همراه داشته باشند و بدون شک «نغمههای ناجور» خواهند بود. بدون شک ما روزی با همهی بادهای ناخوشایند و ناملایمی که این نغمههای دلانگیز را به نقاط دور و نزدیک جهان میبرند، خداحافظی میکنیم و آن زمان است که پیامها، نویدها، شادیها و جشنهای ما با چهرهیی و نوایی روحبخش به جهانیان بهتر عرضه خواهد شد.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.