هاتفنیوز – سیدحسین ضیابری سیدین – جایی خواندم «اگر وارد شهری شدی که بیشتر افراد آن بیسواد هستند، چه کسی را مقصر میدانی؟» سپس در ادامهی این پرسش توضیح داده شد که «در چنین شهری نباید تنها بیسوادان شهر را مقصر دانست بلکه باید نتیجهگیری کرد که باسوادان این شهر هم به وظیفهی خود به خوبی عمل نکردهاند. چه اینکه اگر باسوادان درست عمل میکردند یک شهر نبایستی چندان بیسواد داشته باشد.»
هاتفنیوز – سیدحسین ضیابری سیدین – جایی خواندم «اگر وارد شهری شدی که بیشتر افراد آن بیسواد هستند، چه کسی را مقصر میدانی؟» سپس در ادامهی این پرسش توضیح داده شد که «در چنین شهری نباید تنها بیسوادان شهر را مقصر دانست بلکه باید نتیجهگیری کرد که باسوادان این شهر هم به وظیفهی خود به خوبی عمل نکردهاند. چه اینکه اگر باسوادان درست عمل میکردند یک شهر نبایستی چندان بیسواد داشته باشد.» واقعیت هم این است اگر ما در شهرمان معضلات اساسی و تقریباً لاینحلی را مشاهده و یا احساس میکنیم؛ دلیلش این است که مدیران شهری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان شورای شهر و همهی کسانی که از این معضلات آگاهی داشتهاند و از نقشی در مدیریت شهری برخوردار بودهاند، نتوانستهاند به خوبی وظایف خود را انجام دهند. نمیتوان تنها مردم را در نامناسب و نامطلوب بودن وضعیت هر شهر مقصر معرفی کرد و نقش کسانی را که در مدیریت شهری درگیر هستند، نادیده گرفت. نامناسب و نامیزان بودن وضعیت آسفالت شهر کوتاهی مدیریت شهری است هم در سیاستگزاری، هم در اجرا و هم در نظارت. شهری که تمیز و پاکیزه باشد و از فضای شهری مناسب برخوردار باشد بدون همکاری و همگرایی ایجاد نخواهد شد، هر قدر هم که شعار بهسازی شهر را سر دهیم، هر قدر که فعالیتهای عمرانی و زیباسازی را گسترش دهیم، چون ممکن است ساختارهای شهریمان دچار اشکال باشد، نتیجهی مطلوب حاصل نمیشود. نمیتوان مردم را در نامناسب بودن آسفالت یا ترافیک سنگین شهری مقصر اصلی برشمرد. خیابانهای شهرمان ظرفیت این همه ماشین را ندارند. از حدود ۵۰ یا ۴۰ سال پیش به اینسو خیابانی جدید و تاثیرگذار در کاهش ترافیک شهر رشت ایجاد نشده است. روز به روز هم که بر تعداد ماشینهای شهر افزوده میشود، خب پرسش اساسی این است این ماشینها در کدام خیابانهای شهر بایستی تردد کنند؟ درست به همین دلیل خیابانهای امروز رشت به پارکینگ سیار ماشینها تبدیل شده است. چگونه میتوان مردم را در کمبود فضای سبز شهری مقصر دانست در حالی که فضای سبز شهر رشت با وجود قرار گرفتن در ناحیهی معتدل از فضای سبز مناطق خشک و کویری هم کمتر است؟ این موضوع نشان میدهد که ما برنامهیی برای افزایش فضای سبز شهری نداریم و یا اگر هم داریم بسیار کمتوان و بیاثر است. نمیتوان مردم را در ایجاد بوی تعفن، گندیدگی و آلودگی رودخانههای زرجوب و گوهررود مقصر شمرد؛ در حالی که فاضلابهای شهری، خانگی، بیمارستانی و صنعتی به این رودخانهها سرریز میشوند. تغییر این وضعیت نیازمند عزم همگانی است با مصاحبه، مقاله، شعار، برگزاری نشست و … هم کاری به پیش نمیرود. نمیتوان مردم را مقصر دانست اگر در مسیری که در خیابانهای شهر عبور میکنیم، در کنار خیابانها فاضلابها و گندابهای سرریز شده و روان در جدول خیابانها را مشاهده میکنیم که بوی بد آن مشام هر رهگذر را به شدت آزار میدهد. در حالی که هنوز سیستم فاضلاب شهری ما سنتی، قدیمی، فرسوده و معیوب است، آیا مردم مقصر هستند؟ یا مدیران به وظیفهی خود عمل نکردهاند؟ نمیتوان مردم را مقصر دانست؛ اگر زبالههای شهر همچنان در سراوان انباشته میشوند و هنوز راه حلی ویژه برای برونرفت از این بحران ارائه نشده و سرنوشت سیستم زبالهسوز و یا سیستم تولید انرژی از زباله که سالها مطرح است و صحبت میشود،همچنان در هالهیی از ابهام قرار دارد؟ باید به خوبی این مسائل را درک کرد که اگر به طور مثال در شهری که بیسواد زیاد است عمل نکردن باسوادان را میتوان دلیل این آسیب دانست، در شهری که مسائل انباشته شدهی شهری دارد، مسوولان را باید به فکر انداخت که قدری بیشتر بیندیشند و به جای حرف، شعار، مصاحبه و درج عکس به فکر راهکارهای برونرفت از مشکلات شهری باشند. قطعاً اگر مردم و شهروندان یک شهر ببینند مسوولان و مدیران شهری دلسوز شهرشان هستند، تلاش و کوششی برای رفع خواستههای .واقعی آنها میکنند، درصد مشارکت اجتماعی در اجرای برنامهها و هماهنگی و همکاری با برنامههای مدیریت شهری نیز افزایش خواهد یافت.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.