«علم النفس فلسفی در اندیشه ابن‌سینا» تالیف شد

    هاتف‌نیوز – پایگاه اطلاع‌رسانی دانشگاه گیلان از تالیف کتاب «علم‌النفس فلسفی در اندیشه ابن‌سیناي به وسیله‌ی یک عضو هیأت علمی دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی این دانشگاه خبر داد.
کتاب «علم‌النفس فلسفی در اندیشه ابن‌سینا» را حجت‌الاسلام والمسلمین علی کریمیان صیقلانی عضو هیأت علمی گروه معارف اسلامی دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان تالیف کرده و به دست چاپ سپرده است.
این کتاب در قطع وزیری و در 224 صفحه به وسیله‌ی «نشر دانشگاه ادیان» منتشر شده و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.
بحث از چیستی، احکام و آثار نفس از جمله مباحثی است که در آثار شیخ‌الرئیس ابن سینا بیش از هر موضوع دیگر خودنمایی می‌کند.
وی در گرفتارهای فلسفی خود در زمینه‌ی نفس، افزون بر توجه به میراث فلسفه‌ی پیشین، نوآوریهایی قابل توجه نیز به این شاخه از فلسفه افزوده است که در طول سالهای گذشته مورد توجه بسیاری از علاقه‌مندان مباحث فلسفی و علوم اجتماعی و جامعه شناسی بوده و آثاری متعدد نیز در این زمینه به وجود آمده است.
مباحث «علم‌النفس فلسفی» در بین دیگر مسائل، موضوعات و مباحث فلسفی جایگاهی ویژه دارد که اهمیت آن با توجه به نتایجی که در حوزه‌های فلسفی و اعتقادی وجود دارد بر هیچکس پوشیده نیست.
در این ارتباط شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا در برهه‌یی از زمان انسانشناسی فلسفی را متحول ساخته و پاسخهایی که به پرسشهای «علم‌النفس فلسفی» داده تاکنون محور بحثهای فلسفی بسیاری در این حوزه بوده است.
همچنین بحث از نفس و بررسی ابعاد گوناگون آن یکی از موضوعاتی است که بخشی عمده از آثار ابن سینا را به خود اختصاص داده است. این واقعیتی است که هر محقق منصف پس از مطالعه‌ی آثار وی، بی‌تردید به آن اذعان خواهد کرد؛ چه اینکه تردید نخواهد نمود که هر چند بررسی نفس در آثار بسیاری از فلاسفه جدی بوده، اما ابن سینا در آثار خود، ابداعاتی ارزشمند در این باره برای ما به ارمغان گذاشته است.
شیخ‌الرئیس به عنوان فیلسوف دینی تلاش کرده تا مبانی نظریِ فلسفه‌ی خویش را حتی‌المقدور مُلهَم از منابع دینی قرار داده و به طور خاص «علم‌النفس فلسفی» خویش را ناظر بر مکتب مشا و در عین حال در صورت تعارض با مبانی دینی، ناقد آن قرار دهد. حتی وی در برخی موارد تلاش کرده برخی از آیات قرآن را مؤید ادعاهای خویش در مراتب عقل نظری به حساب آورد. از این رو فیلسوف مشائی خواندن ابن سینا، ظلمی بزرگ به این حکیم مسلمان و ناشی از بی‌توجه به تمایز بین «شارح» و «پیرو» است.
ابن سینا هر چند به عنوان یکی از بزرگترین شارحان فلسفه‌ی مشا، مشهور شده اما ما نمی‌توانیم وی را فیلسوف مشائی بدانیم. او فیلسوفی مسلمان و متدین بود و عمق طبیعت دینی وی گذشته از اشعار و تفسیر قرآن وی، در آثار فلسفی او نیز آشکار است. وی در هر فرازی از آثار خویش کوشیده است حتی‌المقدور نظرات گوناگون را با نوع نگرش اسلامی سازگار کند و در بسیاری از آرای خود، معارف اسلامی الهامبخش او بوده است.