هاتفخبر – نسرین پورهمرنگ – بحث در مورد «اینترنت» به مثابه یک «نیاز فراگیر و همهجانبه» ضروری نمینماید، وقتی که با سبک زندگی انسان معاصر عجین گشته و به مبنایی برای برقراری انواع ارتباطات و رفع انواع نیازها بدل گشته است. وقتی اینترنت در سبد مایحتاج خانوادهها جایگاهی ثابت و دائمی را به خود اختصاص داده، طبعا ضرورتی برای استدلال دربارهی اهمیت آن احساس نمیشود.
اما یادآوری این نکته خالی از اهمیت نیست که برای سبک زندگی انسان معاصر، اینترنت همانند حق داشتن مسکن و برخورداری از بهداشت و سلامت، آموزش، امنیت و حق مالکیت که جزو نیازهای اساسی بهشمار میروند، امروز به «نیازی بنیادین» برای همه ی افراد جامعه فارغ از هرنوع گروهبندی تبدیل شده است.
«نیاز بنیادین» را هرگونه که تعریف نماییم؛ این که «جامع» باشد و نیازهای دیگر را دربرگیرد، «گسترده» باشد و بیشمار مصرف کننده را شامل شود، فراهم آورندهی «سود» و یا «منفعت عمومی» باشد و بیشمار افراد از آن نافع گردند؛ تعریفهایی است که مصداق آن را میتوان در ویژگیهای اینترنت آزاد جست و جو کرد.
حتی اگر بنیادین را به مفهوم «اصیل» بودن درنظر بگیریم، اصالتی ارجمندتر از این نمیتوان جست و جو کرد که نیاز بیشمار انسان در برقراری ارتباط، فارغ از محدودیتهای مادی و ساختاری پاسخ داده میشود.
وقتی نیازی در زُمرهی «نیازهای بنیادین» قرار میگیرد، دیگر «تبیین و استدلال» در زمینهی «شاید و باید» فراهم ساختن آن و یا «تایید و تکذیب» و یا تعیین «حد و حدود» برای آن از حیطهی اختیار حاکمان خارج میشود و آنها به صرف حاکم بودن و دراختیار داشتن قدرت و ثروت، وظیفهی فراهمسازی زیرساخت برای تامین این نیاز اساسی جامعه را دارند.
همانطور که ضرورت نیاز به مسکن، بهداشت، آموزش و امنیت، فارغ از استدلال است؛ ضرورت دسترسی به اینترنت آزاد؛ به مثابه یک نیاز بنیادین، فارغ از استدلال است و حاکمیت و گروهی بسیار معدود و در اقلیت، از این حق برخوردار نیستند که برای نیازهای بنیادین جامعه خط و خطوط تعیین کنند. ولو این خط و خطوطها با وضع قوانین باشد و یا بهکارگیری معکوس واژگان از جمله «صیانت از حقوق کاربران» و یا بهرهبرداری سوء از مقولههایی مثل «ملی» و «ملیتگرایی».
قوانینی که با بیتوجهی به ویژگیهای بنیادین نیازهای بشری وضع میشوند؛ از هیچگونه استدلال منطقی نزد افکار عمومی برای پذیرش برخوردار نیستند.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
