«نان» آب رفت

   هاتف‌خبر – سیدحسین ضیابری سیدین – هنگامی که دولت وقت می‌خواست قانون هدفمندی یارانه‌ها را اجرا کند، مردم خوشحال بودند که پولی به حساب آنها ریخته می‌شود که می‌تواند مشکلات اقتصادیشان را تا حدودی حل کند اما با اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها قینت حاملهای انرژی روز به رو آنقدر افزایش یافت که مثلاً یک خانواده‌ی سه نفری حالا در طول سال باید دو برابر یارانه‌یی که در سال می‌گیرد را پول آب، برق و گاز در طول یکسال پرداخت کند، بگذریم از اینکه دکتر نوبخت و دیگر مسوولان مرتبط هر چند وقت یکبار با طرح موضوع اینکه باید یارانه‌ها هدفمند پرداخت شوند، گهگاه تن و بدن یارانه‌بگیران را از همین پول اندکی که پرداخت می‌شود، به لزه در می‌آورند.
این روزها با اخباری که از حذف یارانه‌ی برخیها منتشر شده، خبر احتمال افزایش قیمت نان نیز در پی افزایش قیمت حاملهای انرژی به گوش می‌رسد و نگرانیهایی را در جامعه ایجاد کرده است.
نان را می‌توان قوت غالب مردم ایران دانست و شاید بتوان مردم ایران را از نان‌خورترین مردم جهان به شمار آورد زیرا این ماده‌ی غذایی فعلاً اررانترین چیز خوراکی است که در کشور ما وجود دارد.
اما گویا عده یی خیز برداشته اند تا این قوت لایموت را نیز از سفره ی مردم به ویژه قشرهای کم درآمد جامعه حذف کنند.
حالا با گسترش دامنه‌ی شیوع این شایعه که نان ارزان است و باید گران شود، نگرانیهای بسیاری در جامعه رسوخ کرده و مردم را دچار اضطراب و استرس کرده است به ویژه اینکه می‌بینند حالا نانها به بهانه‌ی تولید اپشن‌های مختلف همچون سبوس‌دار، کنجددار، چهارگیاه، شیری و… با قیمتهایی به مراتب بیشتر از نان معمولی به فروش می‌رسند و از دیگر سو نان معمولی هم روز به روز کوتاه قدتر و کوچکتر عرضه می‌شود.

هر چند متولیان وزارت صنعت، معدن و تجارت می‌گویند که نانوایان نان باکیفیت به مردم ارائه می‌دهند اما مردم در بستر عرضه‌ی نان در جامعه شاهد تولید و فروش نانهایی هستند که اگر غروب از نانوایی تهیه شوند، شب قابل خوردن نیستند!
کیفیت نامناسب نان به عنوان قوت غالب مردم ایران نه تنها نیازمند بازنگری است بلکه نارضایتی مردم را نیز به دنبال داشته و دارد اما آنها کسی را در این زمینه پاسخگو نمی‌بییند.
مردم خود را فریب خورده‌ی بزرگ ماجرای هدفمندی یارانه‌ها می‌ببینند که گفته می‌شد با اجرای آن نانهایی که قرار بود گران شود، می‌بایست باکیفیت عرضه گردد و ضمن اینکه صرفه‌جویی به حداکثر می‌رسد و از دور ریز نان نیز جلوگیری به عمل آید، درآمد حاصل از هدفمندی یارانه‌ها چه و چه و چه می‌شود!
هر چند که با افزایش قیمت نان ممکن است ضایعات و دور ریز آن کمتر شده باشد اما اظهارات شهروندان نشان می‌دهد که این کاهش ضایعات به دلیل افزایش کیفیتها نبست بلکه به گرانی نان و نانوانی برخیها از خرید آن و کم شدن توان و قدرت خرید مردم برمی‌گردد.
هم‌اکنون مردم با پدیده‌یی دیگر نیز در عرضه‌ی نان دست و پنجه نرم می‌کنند و آن کوچک و کوچکتر شدن قد و اندازه‌ی نانهای تولیدی است و بیشتر مشتریان نانواییهای کشور حالا از نبود نظارت دقیق در این زمینه گله دارند. گویی ناظران نمی‌بینند که «نان» مردم آب رفته است!