هاتفخبر- زهرا کاظمی – آیینهای بومی و محلی در بسیاری از شهرهای کشور آنچنان ریشهیی داشته و دارند که هنوز پس از سالیان دراز از برگزاری آنها، بدون تغییر و در موسم خود برگزار میشوند.
هاتفخبر- زهرا کاظمی – آیینهای بومی و محلی در بسیاری از شهرهای کشور آنچنان ریشهیی داشته و دارند که هنوز پس از سالیان دراز از برگزاری آنها، بدون تغییر و در موسم خود برگزار میشوند. این آیینها یا برنامههای بازی و ورزش بومی – محلی هستند، یا آیینهای جشن خرمن و تولیدات کشاورزی و یا به صنایع دستی و هنرهای سنتی و بومی برمیگردند. آیینهای جشن سنتی و بومی هر منطقه از کشور هم به طور ویژه روی برخی از موارد گفته شده تاکید دارند. در گیلان معمولاً در چهار فصل سال از شرق تا غرب استان این آیینها از پراکندگی ویژه برخوردار هستند. به دلیل تنوع محصولات کشاورزی استان گیلان همزمان با برداشت محصول آیینهای جشن شکرگذاری برگزار میشود و برنامههایی متنوع، شاد و مردمپسند اجرا میگردد. حتی در شهر رشت نیز چند سالی است که دو جشنوارهی «جوکول» و «کویی» طرفدران بسیاری پیدا کرده است. برگزاری این جشنهای سنتی و بومی هر چند که با هدف حفظ آیینهای سنتی و انتقال آداب و رسوم به آیندگان برگزار میشود اما میتواند به رونق گردشگری و بهبود اقتصادی هر منطقه نیز کمک کند. برگزاری جشنوارهی گل محمدی و گلابگیری که روز پنجشنبهی گذشته با اجرای برنامههای بومی و محلی در روستای گیلده از توابع شهرستان شفت انجام شد، بهانهیی گردید تا نگاهی گذرا به اینگونه جشنوارهها بیافکنیم. استاندار گیلان معتقد است: معرفی و احیای محصولات و آیینهای سنتی و بومی گیلان از طریق برگزاری جشنوارهها سبب رونق گردشگری روستایی شده و مانع از زمینفروشی و مهاجرت روستاییان میگردد. این نگاه استاندار گیلان به نگرانی کارشناسان امور اجتماعی و اقتصادی برمیگردد که از موج مهاجرتها به استان و فروش زمینهای کشاورزی و تغییر کاربری آنها خبر میدهند. دکتر مصطفی سالاری در حاشیهی برگزاری جشنوارهی گلابگیری در روستای گیلده شهرستان شفت با اشاره به اهداف برگزاری این جشنوارهها گفت: گردهمایی مردم در اوقات فراغت و تبلیغ یک محصول ویژهی مربوط به آن منطقه از اهداف برگزاری این جشنوارهها محسوب میشود.
وی با بیان اینکه هریک از مزیتها و ظرفیتهای استان گیلان می تواند موضوع برگزاری جشنواره باشد، اظهار کرد: بر اساس برنامهریزی اولیه صورت گرفته، امسال در شهرها و روستاهای استان گیلان با موضوعات مختلف همچون تولیدات استان یا آیینهای فرهنگی سنتی و آداب محلی شاهد برگزاری جشنوارهها خواهیم بود. نمایندهی عالی دولت در استان گیلان همچنین گفت: با برگزاری جشنوارهها مراسم قومی و فرهنگی و همچنین عرضهی محصولات استان به مردمی که ممکن است از سراسر ایران و دیگر کشورها آمده باشند، میتوانیم فرهنگ گیلان را به دیگران معرفی کنیم. وی حضور مردم در این جشنوارهها را جذابیتی برای رونق و توسعهی بخش گردشگری دانست و گفت: مردم از اقصی نقاط کشور میتوانند به دلیل حضور در این جشنوارهها از ظرفیتهای گردشگری گیلان استفاده کنند و از خدمات اقامتی و گردشگری منطقه بهره برده و به اقتصاد گیلان کمک کنند. استاندار گیلان افزود: حضور گردشگران در روستاهای استان برای استفاده از برنامههای جشنواره میتوان با برنامهریزی درست، رونق اشتغال و درآمدزایی برای روستاییان را به همراه داشته باشد و از زمینفروشی و مهاجرت روستاییان نیز جلوگیری کند. سردبیر یکی از نشریات استان گیلان در بارهی برگزاری جشنوارههای بومی – محلی تولیدات کشاورزیمحور میگوید: آن چیزی که هینک به عنوان جشنوارهی محصولات کشاورزی مختلف چند سالی است در روستاها و مناطق مختلف رواج پیدا کرده، سابقهیی چندین هزار ساله در فرهنگ ایرانزمین دارد و با عنوانهایی همچون جشن خرمن، جشن کشاورزی، جشن برداشت محصول و جشن شکرگزاری رواج داشته است. وی میافزاید: ساکنان هر منطقه در فصل برداشت محصول عمدهی کشاورزی خود جشنها و آیینهایی را برگزار میکردند که از برگزاری این آیینها چندین هدف را پی میگرفتند. آنها در وهلهی نخست برای شکرگزاری به درگاه خداوند و موفقیت در برداشت محصول و آرزو و امیدواری برای سالی پربرکت در پیش رو، دور هم جمع میشدند و به جشن و پایکوبی میپرداختند. این کارشناس ارشد جامعهشناسی میافزاید: برگزاری چنین آیینهایی در وهلههای بعد سهیم کردن دیگران و همسایگان کشاورزان در سفرهی نعمتی بوده که خداوند برای پهن شدن آن همراهی و یاری نموده است و آنها بدین وسیله با گرد آمدن دور هم سالهای زراعی پربار و پرمحصول را برای آینده از خداوند آرزو میکردند. سردبیر این نشریه میافزاید: کشاورزان و اعضای خانوادههای آنان که سالی سخت و پرتلاش را سپری میکردند با برداشت محصول فرصتی به دست آورده تا رفع خستگی کنند و به ثمر نشستن محصول خود را با دیگران به جشن بنشینند و خداوند را شکرگزار باشند که این نعمت را به آنها ارزیانی داشته است. هم اینگونه بودن که در برگزاری چنین آیینهایی جشن و پایکوبی، شادی و نشاط و به مدد آن تقویت ارتباطات خانوادگی، محلی ، روستایی و قومی دوام و قوام یافته است.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
