هیچ چیزمان طبیعی نیست، حتی سفر!

   هاتف‌خبر – سیدحسین ضیابری سیدین – بسیاری از هموطنانمان با دیدن روزهای تعطیلی تقویم بار و بندیل خود را جمع می‌کنند و معمولاً با خودروهای شخصی راهی شمال می‌شوند.
نیاز به مسافرت، بدون تردید نیازی اساسی برای زندگی امروزی همه‌ی قشرهای جامعه‌ی ایرانی است اما به نظر می‌رسد اینک این نیاز طبیعی به نوعی آشفتگیهایی را در اجتماع چه از نظر اقتصادی، چه از نظر اجتماعی و چه از نظر ایمنی ایجاد کرده است که به هیچوجه خوشایند جامعه‌ی ما نیست.
از این قضیه که بسیاری از هموطنانمان در همین شرایط موجود، سالهای سال است که پا از دیار خود بیرون نگذاشته و رنگ مسافرت ندیده‌اند که بگذریم از دیگر سو بسیاری هم هستند که با هر تعطیلات ولو یکروزه سر از شمال در می‌آورند.
تعطیلات چهار روزه‌ی اخیر همانند بسیاری از تعطیلات دیگر موجی از جمعیت را از نقاط دور و نزدیک کشور به ویژه پایتخت به طرف گیلان و مازندران سرازیر کرد.
جاده‌های ورودی شمال در روزهای ابتدایی هفته و جاده‌های خروجی از شمال در روز جمعه کاملاً قفل شد و رنج ساعتها گیر کردن در ترافیک ورودی و خروجی نه تنها بومیان منطقه بلکه خود مسافران را نیز همچون همیشه آزار داد و کلافه کرد.

اما چرا ما نمی‌توانیم برای مسافرتهای خود برنامه‌‌ریزی کنیم و جامعه را با رفتارهای فردی و جمعی خود در رنج، آسیب و گرفتاری می‌اندازیم؟
مقوله‌ی سفر در کشور ما اینک بیش از هر زمان دیگر هم نیاز به برنامه‌ریزی دارد و هم نیاز به فرهنگسازی. ما نشان داده‌ایم که آداب مسافرت را به جا نمی‌اوریم و هم خود را دچار دردسر می‌کنیم و هم صاحبان خانه را در رنج و گرفتاری غوطه‌ور می‌سازیم.
فرهنگ استفاده از وسایل نقلیه‌ی همگانی، فرهنگ نریختن زباله در طبیعت، فرهنگ رفتار محترمانه با یکدیگر در انجام سفرها و فرهنگ چگونگی استفاده و بهره بردن از مناطق دیدنی و گردشگری بدون آسیب‌رساندن به آنها هر یک در جای خود نیاز به بررسی و واکاوی دارد.
در شرایطی که می‌توان با برنامه‌ریزی درست در طول سال سفرهای حسابشده و دقیق برای خانواده ترتیب داد به گونه‌یی که هیچیک از اعضای خانواده از گرفتاریهای یک سفر پرمشقت ناراحت نباشند و آسیب نبینند و در سوی دیگر بومیان مناطق مختلف هم گرفتار هجوم و سرازیر شدن بی‌برنامه‌ی مسافران نشوند، مشخص نیست که چرا ما همچنان تلاش می‌کنیم آسانترین راه ممکن را انتخاب کنیم؟!
گذشته از اینکه انجام میلونها سفر در طول چند روز چه فایده‌یی می‌تواند در شرایط موجود برای گیلان داشته باشد و اینکه آیا گیلان از این مسافرتها سودی هم می‌برد؟ گردشگری توده‌یی اگر با ساماندهی و مدیریت مسئولان همراه نباشد، می‌تواند به ویژه برای محیط زیست گیلان بسیار مخرب باشد، همچنان که تا به امروز بوده است.اگر قرار است گیلان از گردشگری سود ببرد، این گردشگری باید به سمت گردشگری فرهنگی سوق داده شود که هم ضمن حفظ محیط زیست گیلان، به توسعه و رونق بناها و نهادهای فرهنگی و هنری گیلان کمک کند.
گویی مسافران هم پس از سپری کردن یک مسافرت طولانی پرترافیک و کسل‌کننده چندان راضی نیستند یعنی نه تنها دیگران بلکه خود ما هم برای خودمان دلمان نمی‌سوزد! یعنی هیچ چیزمان طبیعی نیست؛ حتی سفر!