هاتفخبر- این روزها شرایط اجتماعی و اقتصادی و کسب و کار حرفهای برای همگان با دشواری و ناپایداری روبه روست. بحران فراگیر اقتصادی تاثیرات سوء خود را بر همهی بخشهای کشور برجای گذاشته است و این میان برخی مشاغل با بحرانهایی عمیقتر روبهرو هستند.
هاتفخبر- این روزها شرایط اجتماعی و اقتصادی و کسب و کار حرفهای برای همگان با دشواری و ناپایداری روبه روست. بحران فراگیر اقتصادی تاثیرات سوء خود را بر همهی بخشهای کشور برجای گذاشته است و این میان برخی مشاغل با بحرانهایی عمیقتر روبهرو هستند. رونامه نگاران در ایران از گذشته تا به امروز با مسائل بنیادین متعددی مواجه بودند که امنیت شغلی آنها را به طور مداوم با خطر مواجه می ساخت. فقدان حمایتهای اساسی قانونی که بتواند ضرورتهای این حرفه را پاسخگو باشد، همواره سبب شده است تا رسانههای مستقل در ایران از بُنیهیی ضعیف و ناکارآمد برخوردار باشند و نتوانند آن چنان که سزاوار است و مخاطبان از آنان انتظار دارند به ایفای نقش مستقل خود بپردازند. امنیت شغلی و ضرورت آزادی گفتار و نوشتار برای کسانی که وظیفهی اطلاعرسانی و نقد و تحلیل نهادهای قدرت را برعهده دارند، امری پذیرفته شده است که منطق نیز بر آن صحه میگذارد. نمیتوان در جامعهیی ضرورت وجودی یک حرفه را مورد تصویب و تایید قرار داد ، اما از اعطای لوازم کار به صاحبان آن حرفه خودداری کرد. امنیت شغلی و حمایت قانون از فعالان شاغل در رسانهها در زمرهی لوازمی است که فعالان رسانهای به آن نیاز مبرم دارند. آن چه گفته شد نیاز دائمی اهالی قلم و روزنامهنگاران است، اما مسئله آنگاه پیچیده تر میشود که بحرانهای اقتصادی نیز بر سر شاغلان حرفهی روزنامهنگاری و به ویژه روزنامهنگاران مستقل آوار شود.
پیکر ضعیف و نحیف روزنامهنگاران مستقل که این روزها با انواع بحرانهای اقتصادی و معیشتی مواجه هستند، روز به روز توان ایستادن بر پاهای خود را از دست می دهند و یک به یک در سکوت خبری، در بُحبوحهی انبوه خبرها و گزارشهای بیشماری که این روزها شبکه های خبری مجازی بر سر مردم فرو می ریزند، ناگزیر تعطیل میشوند و قلمهایی بر زمین نهاده می شوند و آواهایی خاموش میگردند. وقتی در شرایط معمول اقتصادی، رقابت با «سرعت عمل» و «دسترسپذیری» رسانههای مجازی، برای رسانههای کاغذی دشوار بود، چهگونه می توان انتظار داشت که با کمبود و گرانی بی سابقهی کاغذ که کشور با آن مواجه است، نشریات و رسانه های مستقل مکتوب بتوانند به حیات خود ادامه دهند؟ البته روزنامهنگاران همواره با امید به فردایی بهتر زنده بودهاند و آن چه آنان را به طور دائم روی پای خود نگهداشته است، امیدواری به تاثیرگذاری بیان و قلمشان و بهبود شرایط اجتماعی و اصلاح تعامل صاحبان قدرت با بخش های مختلف جامعه، در راستای بهرهمندی صحیح از امکانات و لوازم قدرت بوده است. از همین رو، در آستانهی روز خبرنگار، «هاتف» به مانند همیشه امیدوار است که نه تنها برای خبرنگاران و روزنامهنگاران در گیلان و سراسر کشور، روزهای بهتر و نویدبخشتری از راه برسد، بلکه همچنان امیدوار است که کشور ما نیز بتواند در سایهی گفت و گویی همهجانبه، میان بخش ها و قشرهای مختلف جامعه با نگرشهای متفاوت- فارغ از نگاه امنیتی و دشمنی پندارانه- با همهی سطوح قدرت، به تفاهم و رویهیی مورد پذیرش اکثریت جامعه دست یابد، تا در سایهی یک تفاهم عمومی؛ امنیت، صلح، آرامش و ثبات اجتماعی و اقتصادی، به دور از رانتخواری و فساد اقتصادی و سیاسی، برای ایران و ایرانیان به ارمغان آید،به امید آن روز.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.