یادداشتی که دولت روسیه در رشت به نماینده‌ی دولت ایران تسلیم کرد

   هاتف‌نیوز – به نوشته‌ی «سایت روزنامک» یکم بهمن برابر با ۲۱ ژانويه سال 1732 دولت روسيه طبق يادداشتي كه در رشت به نماينده‌ی دولت ايران تسليم شد مفاد قرارداد سال 1724 خود با دولت عثماني را كه به امضاي پتر يكم و سلطان عثماني رسيده بود «كان لم يكن» و بلااثر اعلام کرد.
طبق اين قرارداد كه با ظهور نادر شاه و از ترس او لغو شد، دولتهای روسيه و عثماني با سوء‌استفاده از ضعف ايران به سبب جنگ داخلي(تصرف اصفهان به دست قندهاريهای ايراني) توافق كرده بودند كه سراسر غرب ايران ــ از گرجستان تا خوزستانــ به عثماني و نواحي ساحلي شمال ايران ــ از حاجي طرخان تا استراباد ــ به روسيه تعلّق داشته باشد.
پتر يكم تزار روسيه چند روز پس از امضاي اين قرارداد درگذشت.
در سال 1724 دولت عثماني هنگامي كه شنيد كه پتر يكم امپراتور روسيه با 45 هزار سرباز و صدها توپ در حاجي طرخان مستقر شده و قصد راندن به جنوب و رساندن خود به آبهاي به اصطلاح گرم اقيانوس هند را دارد كه هدف نهايي اوست پيشنهاد انعقاد آن قرارداد را داده بود كه بین دو كشور بر سر ايران كه اوضاع مبهمي داشت درگيري روي ندهد و به علاوه، روسها طمع به غرب ايران نكنند. پتر يکم با اين پيشنهاد موافقت كرده بود.
جانشينان پتر پس از اطلاع از ظهور نادر شاه و قلع و قمع قندهاريها و عقب راندن عثماني و همچنین بركنار كردن تهماسب دوم ـ شاه صفوي – حساب كار خود را كردند و با لغو يكجانبه‌ی قراردادي كه باعثماني امضا كرده بودند از همه‌ی دعاوي خود دست برداشتند و دستور بازگشت نيروهایشان را صادر نمودند.
باوجود لغو اين قرارداد و بازگرداندن نيروها، روسيه در بيرون بردن باقيمانده‌ی واحدهاي نظامي خود از بادكوبه(باكو) تعلّل مي‌ورزيد كه نادر شاه افشار دو سال پس از آن عازم داغستان شد و روسها با شنيدن اين خبر به واحدهاي باقيمانده در دژ بادكوبه دستور تخليه و بازگشت فوري دادند و شتاب در اين كار به قدري زياد بود كه سربازان روس برخی از توپهاي خود را نیز برجاي گذاردند و رفتند.
اسناد آرشيو «سن پترز بورگ» نشان مي‌دهد كه به تزار وقت روسيه(جانشين پتر يکم) گزارش كرده بودند كه اگر نادر شاه از منطقه‌ی دربند قفقاز عبور كند به تصرف روسيه قانع نخواهد شد و تا اروپاي مركزي نیز پيش خواهد راند.
بر پایه‌ی بررسیهای انجام شده‌ی «هاتف» در باره‌ی او می‌توان گفت که نادر شاه بنیانگذار دودمان افشاریه است. او از مشهورترین پادشاهان ایران پس از اسلام بود و بسیاری از مورخان او را قدرتمندترین پادشاه ایرانی پس اسلام می‌دانند که با سرکوب افغانها، بیرون راندن عثمانی و نیروهای روسیه از کشور و همچنین تجدید استقلال ایران و نیز فتح هندوستان و جنگهای پیروزمندانه‌اش سبب مشهور شد. به او در اروپا لقب «آخرین جهانگشای شرق»، «ناپلئون ایران» و «اسکندر دوم» نیز داده‌اند.
در زمانی که صفویان با شورش افغانها از هم پاشیده بودند و کشور مورد تجاوز دشمنان داخلی و خارجی بود، عثمانیها از غرب و روسها از شمال و اعراب از جنوب و ترکمانان از شرق به تاخت و تاز و همچنین قتل و غارت کشور مشغول بودند، نادر شاه وضعیت حاکمیت ایران را سر و سامان داد.
نادر شاه افشار در جایی گفته بود: لحظه‌ی پیروزی برای من از آن جهت شیرین است که پیران، زنان و کودکان کشورم را در آرامش و شادان ببینم وی همچنین گفت: هنگامی که برخاستم از ایران ویرانه‌یی ساخته بودند و از مردم کشورم بردگانی زبون، سپاه من نشان بزرگی و رشادت ایرانیان در طول تاریخ بود؛ سپاهی که تنها به دنبال حفظ کشور و امنیت آن است.