هاتف‌نیوز – سیدین حسین ضیابری سیدین -در کتابی خواندم روزی سقراط حکیم بر دروازه‌ی شهرش نشسته بود که شخصی به او رسید و گفت: من ساکن فلان شهر هستم. تصمیم گرفتم به شهر شما مهاجرت کنم، شهر شما برای مهاجرت چگونه شهری است؟ سقراط به او گفت: اهالی شهر شما چگونه مردمی هستند؟ و پاسخ شنید: مردمی بدبین که در امانت خیانت می‌کنند و با هم نامهربان و بیگانه‌اند. سقراط گفت: اهالی این شهر هم چنین هستند و او را از مهاجرت به شهرش منع نمود.
نگاه (۱) هاتف‌نیوز – سیدین حسین ضیابری سیدین –در کتابی خواندم روزی سقراط حکیم بر دروازه‌ی شهرش نشسته بود که شخصی به او رسید و گفت: من ساکن فلان شهر هستم. تصمیم گرفتم به شهر شما مهاجرت کنم، شهر شما برای مهاجرت چگونه شهری است؟ سقراط به او گفت: اهالی شهر شما چگونه مردمی هستند؟ و پاسخ شنید: مردمی بدبین که در امانت خیانت می‌کنند و با هم نامهربان و بیگانه‌اند. سقراط گفت: اهالی این شهر هم چنین هستند و او را از مهاجرت به شهرش منع نمود. گفته‌اند در روزی دیگر سقراط در همان محل نشسته بود و تفکر می‌کرد که فردی پیش آمد و پرسش پیشین را مطرح کرد و سقراط هم از او پرسید: به نظرت اهالی شهر خودت چگونه مردمی هستند؟ و پاسخ شنید که مردمی صمیمی و مهربان که در امانت و رفتار با دیگران سرآمد هستند. پس از شنیدن این سخنان سقراط گفت: اهالی این شهر هم چنین هستند و آن شخص را به مهاجرت به شهرش تشویق کرد. واقعیت این است که رفتار و دیدگاه هر شهروند در سرنوشت شهر او دخالت مستقیم دارد. بی‌دلیل نیست که برخی از شهرها با وجود امکانات اندک، بسیار پیشرفته هستند و برخی از شهرها هم با داشتن امکانات و منابع بسیار، چنان پیشرفت قابل توجهی نکرده‌اند. اگر ما خودمان را عضو جامعه‌ی بزرگ شهرمان می‌دانیم، بایستی به حقوق شهروندی آگاه باشیم و از وظایف شهروندان برای پیشرفت شهر هم به خوبی آگاهی یابیم شهروند مسوولیت‌پذیر است که شهر خوب را می‌سازد و این در، دیوار، معماری و… شهرها نیستند که هویت شهری را برای آن به ارمغان می‌آورند. برای اینکه شهری داشته‌باشیم که در کشور سرآمد و نمونه باشد باید ابتدا شهرسازی را از خودسازی شروع کنیم. اگر می‌خواهیم شهرمان پیشرفت کند باید دیدگاهمان را نسبت به شهر خود تغییر دهیم، مثبت‌اندیش باشیم و خیرخواه دیگران. آنچه را که برای خود نمی‌پسندیم به شهرمان و دیگران تحمیل نکنیم. اینها شعار نیست راههای پیشرفت شهرمان است. باید هر شهروند تلاش کند تا در برنامه‌های فرهنگی، اجتماعی، آموزشی، هنری و… شهری مشارکت فعال داشته باشد. از دیگران انرژی نگیرد بلکه به دیگران انرژی بدهد. وقت خود و دیگران را با طرح مسائل کوچک، پیش پا افتاده و دور از ذهن نگیرد. به فکر ارائه‌ی طرحها و ایده‌های بزرگ برای شهر خود باشد، حتی اگر گوش شنوا وجود نداشته باشد. همه‌ی اینها برمی‌گردد به اینکه با چه نگرشی و از چه دریچه‌یی به اطرافمان نگاه می‌کنیم. از دریچه‌ی تاریک و بسته یا از دریچه‌ی روشن و باز. باید دریچه‌های فکر و نگاهمان را باز کنیم و با فکری تابناک به آینده‌ی درخشان و فردای بهتر شهرمان بیندیشیم.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
