هاتفنیوز – نسرین پورهمرنگ – «شوری در سر» عنوان رمانی متفاوت از نویسندهی برندهی جایزهی نوبل؛ اورهان پاموک است. این نویسندهی اهل کشور همسایه- ترکیه- این بار در رمانش که به سال ۲۰۱۵ منتشر شد واقع نگار رویدادهای روزمره و اجتماعی بخشی از کشورش است. حاشیه نشینهای شهر پررنگ و لعاب استانبول این بار در
هاتفنیوز – نسرین پورهمرنگ – «شوری در سر» عنوان رمانی متفاوت از نویسندهی برندهی جایزهی نوبل؛ اورهان پاموک است. این نویسندهی اهل کشور همسایه- ترکیه- این بار در رمانش که به سال ۲۰۱۵ منتشر شد واقع نگار رویدادهای روزمره و اجتماعی بخشی از کشورش است. حاشیه نشینهای شهر پررنگ و لعاب استانبول این بار در مرکز روایتگری این نویسندهی سرشناس قرار گرفتهاند. افرادی روستایی و فقیر که از دههی ۱۹۵۰ و بعد از آن از روستاهای فقیر و بدون امکانات اطراف استانبول مهاجرت کردند و به حاشیهنشین های این شهر تبدیل شدند. حاشیه نشینی هم به قدر سکونت در روستای بدون امکانات زیربنایی دشوار و زجرآور است. اما این ناراحتیهای امرار معاش در حاشیهی شهری بزرگ با حاشیههایی دیگر درهم میامیزد که گاهی به مسائل اساسی این کشور حاشیه نشین اروپایی بدل میشود؛ یعنی جنگهای خونین قدرت، کودتاها، ملی گراهای افراطی، شورشیان کُرد… روستائیان خود را نه در بطن زندگی شهرنشینان بلکه در حاشیهی زندگی کسانی یافتهاند که مدتهاست دیگر ذائقهی فرنگیشان تغییر کرده است و و در مراودههای شخصی از ان نوع آداب و رسوم و فرهنگی که این روستائیان با آنها انس داشتهاند خبری نیست. این تفاوتهای فرهنگی در کنار جامعهیی که برای قشرهای آسیبپذیر خود حداقلهای تامین اجتماعی را نیز فراهم نمیکند زیست اجتماعی را بسیار دشوار میسازد. این دشواریها را نویسنده در قالب شخصیتهای متعددی که به تصویر میکشد از قبیل کارگران فصلی، ماست فروش ها، ماموران رشوهگیر دولت، تازهبه دوران رسیدهها، دلالها، گانگسترها، بساز و بفروشها، چپگراها ، ناسیونالیستهای افراطی، اسلامگرایان و … به خوبی روایت میکند. گویی شهر فرنگی است پر از رنگهای آشفته و درهم که باید به خوبی چشم باز کرد و نگریست که این رنگها از کجا منشعب میشوند. پاموک در سالهای گذشته سخنانی متفاوت با سیاست های رسمی کشورش در بارهی کشتار کُردهای ترکیه و نسلکشی ارمنیها در سالهای ابتدایی جنگ جهانی اول بیان داشت که با واکنشهایی فراوان همراه بود. مقام های رسمی و ملیگرایان از جمله کسانی بودند که به اظهارات او واکنش هایی تند نشان دادند و شکایت هایی را نیز علیه او تسلیم دادگاه کردند. پاموک در مصاحبه یی با نشریه ی سوییسی Das Magazin گفته بود: «سی هزار کرد و یک میلیون ارمنی در این کشور کشته شده است. تقریباً هیچکس جرأت نمیکند اسمی از آن ببرد. اما من این کار را میکنم.» پاموک در سال ۲۰۰۶ موفق به دریافت جایزهی نوبل شد. وی نخستین ترک تباری است که تاکنون موفق به دریافت این جایزه شده است. آثار او به بیش از ۵۰ زبان دنیا ترجمه شده است. از جمله آثار وی که به فارسی ترجمه شده است عبارتند از: «قلعه سفید» ترجمهی ارسلان فصیحی، «زندگی نو» ترجمهی ارسلان فصیحی، «نام من سرخ» ترجمهی عین له غریب، «چهره پنهان» ترجمهی امیر عزتی، «استانبول:شهر و خاطرهها» ترجمهی شهلا طهماسبی، «کتاب سیاه» ترجمهی عین له غریب، «جودت بیک و پسران» ترجمهی ارسلان فصیحی.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
