هنگامی که داشتم نگاهی به نوشتههایم در طول سالهای پیشین میکردم، جملهیی از آن نوشتهها که مربوط به بهار سال ۱۳۸۵ میشد، به مناسبت نزدیک شدن به «هفتهی خبرنگار» نظرم را بیشتر به خود جلب کرد و احساس کردم آلان که حدود ۱۰ سال از آن نوشته میگذرد باز هم به شدت و با علاقه
هنگامی که داشتم نگاهی به نوشتههایم در طول سالهای پیشین میکردم، جملهیی از آن نوشتهها که مربوط به بهار سال ۱۳۸۵ میشد، به مناسبت نزدیک شدن به «هفتهی خبرنگار» نظرم را بیشتر به خود جلب کرد و احساس کردم آلان که حدود ۱۰ سال از آن نوشته میگذرد باز هم به شدت و با علاقه به آن اعتقاد دارم و تلاش میکنم پایبند آن هم باشم و امیدوارم همکارانم هنگامی که قلم به دست میگیرند با نگاهی که جانبعدالت، انصاف، پاکی و طهارت را در پی خواهد داشت، مطالبی بنگارند که آن مطالب ریشهدار باشد و چیزهایی را شامل شود که برای دیگران ارزش خواندن داشته باشد و به بالندگی، سرزندگی، توسعهی فکری دیگران و سرزمینشان بینجامد. در این فراز از نوشتههایم در سال ۱۳۸۵ تاکید نمودهام که «اگر میخواهید از شما به نیکی یاد شود، همیشه چیزهایی را بنویسید که ارزش خواندن داشته باشد و یا کارهایی انجام دهید که ارزش نوشتن داشته باشد.» تاکید من بر نوشتن بوده و هست؛ چون اعتقاد دارم با قلم و نگارش همه چیز «مانا و زنده» خواهد ماند. اگر خبرنگار بر حسب تصادف از مسیری که عبور میکند واقعهیی را شاهد باشد و آن را با قلم خود ثبت و ضبط نموده و به نگارش درآورد در حقیقت آن واقعه و رخداد را در تاریخ مانا و ثبت کرده است، چرا که بسیاری از وقایع تاریخی به دلیل اینکه به نگارش در نیامدهاند و ثبت نشدهاند، در طول تاریخ فراموش نیز گردیدهاند. زمانی کسی میتواند دربارهی یک واقعهی تاریخی سخن بگوید، نقد کند و بحث نماید که آن واقعه در جایی ثبت و ضبط شده باشد. اهمیت قلم را به این دلیل مضمون «سخن هفتهي» این شمارهی «هاتف» قرار دادم چون کمکم داریم به «هفتهی خبرنگار» و روز هفدهم امرداد ماه «روز خبرنگار» نزدیک میشویم. به نظر من پیش از هر چیز خبرنگار بایستی به خودسازی فکری خود بیندیشد. اندیشهاش، افکارش و نگاهش را آنچنان بالنده، پاک و توسعهیافته پرورش دهد که در خدمت جامعه و اهداف و برنامههای توسعهیی باشد. خبرنگاران در حقیقت بدون شعارگرایی چشمان تیزبین جامعه هستند و بایستی از این چشمان به نفع توسعهی جامعه استفاده شود و از قلم آنها برای پیشرفت کشور، استان و شهرمان بهره ببریم. امیدوارم خداوند حال که این فرصت و امکان را به ما داده تا دست به قلم ببریم، این توفیق را هم مرحمت نماید تا برای جامعهی خود و انسانیت و توسعهی انسانی قلم بزنیم و به آگاهیبخشی به افراد جامعه بیندیشیم و از انحرافات قلمی مصون و محفوظ بمانیم.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.