مهرگان؛ فراخوان نگاه دوباره به طبیعت

   هاتف نیوز – نسرین پورهمرنگ – مهرگان در هنگامه‌ی اعتدال پاییزی گرامی داشته می‌شود تا در کنار «نوروز» بزرگترین جشن ملی و باستانی ایرانیان باشد. پاسداشت «آفرینش» نخستین آموزه‌ی مهرگان است. آموزه‌ای که به واسطه‌ی تماشای رنگ رنگی بی‌نظیر و خیره‌ کننده‌ی طبیعت در هنگامه‌ی اعتدال سرما و گرما و روشنایی و تاریکی هوا بُهت برانگیز می‌شود و به همان اندازه طرب آفرین و سرخوشی‌ساز.
و عجب که این سرخوشی نه حاصل لذت نافرمانی است و نه ثمره‌ی این و آن مُسکر. در این اعتدال هوا و روشنایی و تاریکی، همه‌ی اجزای طبیعت آنچنان به‌وجد می‌آیند که حاصلش بُهت برانگیزترین منظرها و گواراترین طعام‌ها و نوشیدنی‌هاست.
حاصل همه‌ی تلاش طبیعت رنگارنگترین خوانی است که همه‌ی گستردنی های عالم از ابد تا به ازل از آن لقمه برچیده و رنگ گرفته و رونق یافته و خواهند یافت.
مهرگان فراخوانی است برای باشندگان در طبیعت، تا نگاهی دوباره نه از سر سودجویی و هوس، که از سر تامل و دقت به جزء جزء طبیعت بیفکنند تا بُهت حاصل از آن به لذتی بی‌نظیر و سرخوشی محبت‌آفرین تبدیل شود. مهرگان بازسازی روابط انسانهاست که کار و تلاش روزمره، گاه آن را کمرنگ می‌کند، گاه به بیراهه می‌کشد و گاه زخم و خراشی بر آن نقش می‌زند.
مهرگان به مانند نوروز هنگامه‌ی اعتدال است. اعتدال در گرما و سرما، روشنایی و تاریکی، نرمی و سختی، رنگ و بی‌رنگی، طعم و لذت،… تا یادآوری نماید که هم باززایی طبیعت در هنگامه‌ی نوروز و هم جشن آفرینش در گاه مهرگان از قدمگاه اعتدال پای به بیرون گشاده است. اگرچه از اعتدال درون به جلوه‌گری بیرونی مسیری طولانی نهفته است؛ اما مگر می‌شود آفرینش و جلوه‌گری‌هایش بدون پیمایش مسیر طولانی و راه بی‌بازگشت به انجام رسد؟!
اما مهرگان در اسطوره‌های برجای مانده از کُهن دوران این سرزمین، خاطره‌ی بیم‌ها و امیدها، ترس‌ها و آرزوها، سختی‌ها و راحتی‌ها و تلاش‌ها و سرسختی‌های ملتی را روایت می‌کند که خواهان زیستنی با عزت و غرور و آزادی و شادمانی بوده است. غلبه‌ی فریدون بر ضحاک و ستاندن فره ایزدی از نااهل و سامان گرفتن امر زندگانی مردمان این بّر و بحر، بر مسیر عدل و عقل تجسم همه‌ی آن چیزی است که حیات اجتماعی انسانها در آن تبلور می‌یابد.
مهرگان یادآور آن است که اعتدال به سامان‌ترین مبنایی است که طبیعت از آن بهره‌مند است و هرکجا که از این اعتدال خارج شود ثمره‌ی بی‌اعتدالی اجتماع انسان‌هاست که نصیبش بدون حساب و کتاب بر سر اجتماع‌های انسانی فرود می‌آید.
مهرگان آموزه ی عدل و اعتدال است به جامعه‌های انسانی و تولد مهر (خورشید) در نخستین روز از جشن مهرگان (16 مهرماه) یادآور نیاز مردمان به مهرورزیدنی بی دریغ به یکددیگر است. همانگونه که خورشید بدون دریغ بر سر همگان می‌تابد؛ چنین تابیدنی بی‌محابا، فراهم آورنده‌ی مهمترین نیاز زندگی انسانهاست؛ مهر و دوستی.