خبرنگارنما کیست؟!

    هاتف‌نیوز- سیدحسین ضیابری – همواره در هر صنف و گروه هستند افرادی که نام آن صنف و یا گروه را لکه‌دار می‌کنند. فی‌نفسه همه‌ی مشاغل اجتماعی در جایگاه خود برای پیشرفت کارها و تسریع برنامه‌ها مفید خواهد بود اگر هر شخص وظایف خود را به خوبی و در چارچوب قوانین و ضوابط و بدون ایجاد دردسر و گرفتاری برای دیگران انجام دهد.
در جهان متکثر امروزی آنقدر قوانین، مقررات، ضوابط و آیین‌نامه‌های مربوطه برای شغلها و صنفهای مختلف وجود دارد که کسی را یارای آن نیست که بگوید از قوانین و مقررات صنفی بی‌اطلاع بوده و کارها را بر اساس ناآگاهی انجام می‌داده است.
آن تماشاگرنمایی که نارنجک زیرپای افراد منفجر می‌کند، لیزر درون چشم داور و بازیکنان می‌اندازد، دیگران را با فحش و ناسزا بدرقه می‌کند و برای تیم حریف حاشیه‌سازی می‌کند با آن دکتری که از علمش کم می‌گذارد، داروی ناجور تجویز می‌کند و تنها به فکر تلکه‌کردن بیماران است، هیچ تفاوتی ندارد. هر دو. اصول انسانی را زیر پا گذاشته‌اند.
در طول 35 سال فعالیت مطبوعاتی همینک به خوبی از شیوه‌ها و روشهای ناصواب فعالیتهای مطبوعاتی و رسانه‌یی آگاهی دارم و به اصطلاح می‌دانم از کدام انتقاد بوی غرض‌ورزی، خصومت، پول، منافع شخصی و یا رانتخواری به مشام می‌رسد؛ البته دریافتن این مهم کاری چندان دشوار هم نیست هر کس می‌تواند با شامه‌ی قوی خود این مطالب را به خوبی دریابد.
در طول چند سال گذشته با گسترش روزافزون فعالیتهای اینترنتی و ایجاد فضاهای جدید رسانه‌یی دامن مقدس این حرفه هم از آسیبهای مرتبط پاک نمانده است. متاسفانه باید گفت همینک هستند افرادی که حاضرند برای منافع شخصی خود هر کاری انجام دهند، تهدید کنند، تیترسازی کنند، تخریب کنند، ارعاب نمایند، جوسازی کنند، قلب واقعیت نمایند، از قلم خود برای ترسانیدن و به اصطلاح رام کردن دیگران استفاده کنند و به مقاصدی که می‌خواهند برسند. این خبرنگارنماها که در قالبهای مختلف از گیرندگان رپرتاژ گرفته تا به اشکال جدید ماجرا وجود دارند، آنچنان عرصه را بر فعالیتهای مثبت و سازنده‌ی رسانه‌یی تنگ کرده‌اند که ما گاهی یادمان می‌رود که هدف از انتشار رسانه‌ چیست؟ یادمان می‌رود که همیشه باید به فکر توسعه‌ی شهر، استان و کشورمان باشیم. یادمان می‌رود که اصول اخلاقی را در منجلاب آلودگیها و پلشتیها له نکنیم و یادمان می‌رود که قلم نفروشیم چه در تایید و چه در تکذیب!