نسرین پورهمرنگ – دو نمایشنامه از ژرژ پرک/ترجمه و تالیف زهره ناصحی/ نشر قطره/ 220 صفحه
نسرین پورهمرنگ – دو نمایشنامه از ژرژ پرک/ترجمه و تالیف زهره ناصحی/ نشر قطره/ 220 صفحه «ژرژ پرک»؛ رمان و نمایشنامهنویس فرانسوی است که پیش از این فقط یک رمان با عنوان «چیزها» آنهم در سال 47 بهوسیلهی احمد سمیعی ترجمه و انتشارات فرانکلین آن را منتشر ساخته بود. ساختار زبانی دشوار آثار این نویسنده ی فقید و تفاوت سبک هریک از کارهای او با کار دیگرش سبب شده تا مترجمان کمتر به سراغ آثار او بروند. او از خانوادهای لهستانی تبار در حومهی کارگر نشین پاریس بهدنیا آمد. پدر پرک در دوران جنگ جهانی دوم داوطلبانه به خدمت ارتش فرانسه رفت و در سال ۱۹۴۰ در اثر اصابت گلوله درگذشت. در سال ۱۹۴۱ مادرش که برای حفظ زندگی فرزندش بهخاطر تبار یهودی شان دچار هراس شده بود فرزندش را به دهکدهی کوهستانی ویلار-د-لن در منطقهی آزاد فرانسه فرستاد. پرک درآنجا غسل تعمید داده شد و نام خانوادگیاش را از پرز به شکل فرانسوی پرک تغییر دادند. وی تا پایان دوران جنگ در همان منطقه با تعدادی از اقوامش زندگی کرد. مادر وی نیز در واقعهی هولوکاست جان سپرد. در سال ۱۹۴۲ پرک تحت حضانت عمه و شوهرعمهاش قرار گرفت. در همین سال به پاریس بازگشت. در دانشگاه سوربن پاریس به مطالعهی تاریخ و جامعه شناسی مشغول شد و همزمان به نگارش مقاله در نشیات معتبر پاریس پرداخت. در دههی شصت، پرک همراه با مترجمش و فیلیپ دروگوز آهنگساز بر روی مجموعهیی از نمایشهای رادیویی کار کرد و پس از آن شروع به فیلم سازی کرد. اولین اثر سینمایی خود را نیز براساس یکی از نوشتههای خود به نام «مردی که خواب است» ساخت که این اثر در سال ۱۹۷۴ برندهی جایزه ژان ویگو شد. تهیهی جدول کلمات متقاطع برای هفته نامهی لوپوئن سبب شد تا دایرهی لغات وی بسیار گسترش پیدا کند. وی همچنین در سال ۱۹۶۱ به عنوان کارمند بایگانی در آزمایشگاه تحقیقات فیزیولوژیکی عصبی دانشگاه «پیر و ماری کوریي مشغول کار شد. اگرچه این شغل که وی آن را تا سال 1978 ادامه داد از درآمدی بسیار اندک برخوردار بو اما تاثیرات جانبی جالبی برای وی داشت. به نظر برخی مفسرین سروکار داشتن روزانه با انبوهی از اسناد و مدارک علمی تاثیراتی بر سبک ادبی ژرژپرک برجای گذاشت. از دیگر عوامل تأثیرگذار در سبک پرک میتوان به پیوستنش به اولیپو اشاره کرد. وی در سال ۱۹۶۷ همراه با ریمون کنو و دیگران به این محفل ادبی پیوست. پرک شاهکار خود یعنی کتاب «زندگی: یک دستورالعمل» را به ریمون کنو که قبل از انتشار این کتاب درگذشته بود تقدیم کردهاست. «زندگی: یک دستورالعمل» (۱۹۷۸) برای وی موفقیت مالی و شهرت قاب توجهی به ارمغان آورد.این کتاب برندهی جایزهی مدیسی شد و به پرک انگیزه داد تا به صورت تمام وقت به کار نویسندگی مشغول شود. در سال ۱۹۸۱ او به عنوان نویسندهی مقیم دانشگاه کوئینزلند به کار مشغول شد و بر روی رمان ناتمام «۵۳ روز» کار کرد. مدت کوتاهی پس از بازگشت از استرالیا حال جسمانی وی رو به وخامت گذاشت و به خاطر کشیدن سیگار فراوان به سرطان ریه مبتلا شد. وی در همان سال درگذشت وقتی که تنها ۴۵ سال سن داشت و در اوج آمادگی برای خلق اثار هنری برجسته بود.. خاکستر وی در گورستان پر لاشز نگهداری میشود. کتابی که اینک با عنوان «د نمایشنامه از ژرژ پرک» منتشر شده است حاوی دو نمایشنامه به نامهای «اضافه حقوق» و «سیبزمینی» به همراه فصلهایی است که مترجم آنها را تالیف کرده است. این فصلها عبارتند از: «زندگی ژرژ پرک»، «ویژگیهای بارز آثار پرک»، «تقسیمبندی آثار» و «ویژگیهای نمایشنامههای پرک».
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.