هاتف نیوز – شاید بتوان غمانگیزترین پایان برای زندگی یک فرد را پدیدهی نامبارک «خودکشی» دانست. پدیدهیی ناگوار که در سالهای اخیر با افزایش مشکلات اقتصادی و گسترش دامنهی ناگواریهای اجتماعی و آسیبهای گوناگون اجتماعی روز به روز در حال افزایش است و بیشترین میزان آن را نیز جوانان که میتوانند سهم بیشتری از زندگی را به خود اختصاص دهند، شامل میشود.
هاتف نیوز – شاید بتوان غمانگیزترین پایان برای زندگی یک فرد را پدیدهی نامبارک «خودکشی» دانست. پدیدهیی ناگوار که در سالهای اخیر با افزایش مشکلات اقتصادی و گسترش دامنهی ناگواریهای اجتماعی و آسیبهای گوناگون اجتماعی روز به روز در حال افزایش است و بیشترین میزان آن را نیز جوانان که میتوانند سهم بیشتری از زندگی را به خود اختصاص دهند، شامل میشود. آمار و اطلاعات منتشر شدهی سازمان پزشکی قانونی ایران از روند صعودی اقدام به خودکشی در کشورمان خبر میدهد. بر اساس آخرین آمار منتشر شدهی سازمان پزشکی قانونی کشور در چهار ماههی نخست سال ۱۳۹۲ مجموعاً یکهزار و ۴۰۸ نفر به دلیل خودکشی جان خود را از دست دادهاند که در این بین سهم مردان ۹۷۲ نفر و سهم زنان ۴۳۶ نفر بوده است. در صورتی که با نگاهی به همین آمار در همین مدت در سال ۱۳۹۱ متوجه افزایش ۱۳ درصدی تعداد خودکشیها میشویم چرا که در سال ۹۱ در همین مدت در مجموع یکهزار و ۲۴۲ نفر از تعداد مرگ و میرها مشکوک به خودکشی بودهاند. همچنین بر اساس آمار منتشر شده سال گذشته بیشترین موارد خودکشی را گروه سنی ۱۸ تا ۲۴ سال با 28/2 درصد به خود اختصاص دادهاند و پس از آن گروه سنی ۳۰ تا ۳۹ سال با 22/2 درصد، ۲۵ تا ۲۹ سال با 17/6 درصد، بالای ۵۰ سال با 12/9 درصد، ۴۰ تا ۴۹ سال با 11/1 درصد و زیر ۱۸ سال با 7/9 درصد به ترتیب بیشترین موارد مرگ مشکوک به خودکشی داشتند. اما نکتهی مهم برای گیلانیان اینکه در بین استانهای کشور نیز استان تهران با ۴۰۹ نفر در رتبهی اول قرار گرفت و پس از آن استان کرمانشاه با ۲۷۱ نفر و استان گیلان با ۲۳۱ مورد مرگ ناشی از خودکشی در رتبههای دوم و سوم جای گرفتند. از آنجایی که پایان دادن به زندگی برای فردی که از شرایط زندگی عادی برخوردار بوده است، امری آسان نیست، زمانی که صحبت از خودکشی به میان میآید نخستین پرسشی که به ذهنها خطور میکند «چرایی اقدام این فرد به خودکشی» است. اگرچه این پدیدهی نابههنجار اجتماعی همیشهی تاریخ به چشم میخورده است، اما با گسترش زندگی صنعتی و شهری و همچنین گسترش پیچیدگیها در جوامع بشری با افزایش قابل توجهی روبهرو بوده به طوری که میتوان مهمترین دلیل آن را تشدید اضطراب و تنشهای روانی دانست. در این بین مشکلات اقتصادی را نیز نباید فراموش کرد. پدیدههایی همچون بیکاری و تورم نیز میتوانند از عمده عوامل به وجود آورندهی اضطراب و تنشهای روحی به ویژه در بین نسل جوان باشند. افزایش پدیدهی بیکاری افزون بر مشکلات اقتصادی میتواند به بزههای اجتماعی و در نهایت خودکشی ختم شود. بحرانهای عاطفی، ناامیدی، احساس شکست و سرخوردگی، ناموفق بودن در تحصیلات، ناکامیهای عاشقانه، افسردگی، ازدواجهای اجباری، اعتیاد، بیماریهای روانی و جسمی، طلاق، سوءاستفادههای جنسی و فشار روزافزون مشکلات اجتماعی در زندگی مدرن امروزه را نیز میتوان از دیگر عوامل افزایش پدیدهی خودکشی در جوامع بشری محسوب کرد.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
